سلام دوست عزیز
درک می کنم که همچین شرایطی باعث دلگیری میشه. بهتره که به فکر راه حل باشیم تا اینکه نخواهیم ادامه بدهیم.
من چند تا سوال از ما دارم که باید بهش پرداخته بشه و باید من اطلاعاتی از تاریخچه روابط شما و همسرتون و روابط با خانواده ها رو بدونم و چون دسترسی به این اطلاعات ندارم شما به این سوالات پاسخ بدین و بعد در صورت نیاز به مشاوره مراجعه کنید.
چیزی که مهمه روابط شما و همسرتون ازابتدای رابطه هست، رابطتون چطور بوده همیشه و آیا اتفاقی افتاده که از اون زمان رفتارش عوض شده باشه؟روابطشون با خانواده شما از کی اینطور بوده؟از همون اول؟ آیا در این رابطه با ایشون صحبت کردین؟ جوابشون چی بوده؟ آیا رفتارشون طوری بوده که احساس کنه از شما نیست؟ آیا احساس می کنه که بخشی از خانواده شما نیست یا احساس کنه از شما پایین تر یا بالا تر هستش؟
این سوالات می تونه شما رو به جواب هایی برسونه که به اصل مسئله نزدیک بشین. چیزی که مشخص هست اینه که ریشه این رفتار ها از چیزی عمیق تر از این هایی که شما می گین هست.
شما به این سوالات خودتون جواب بدین و بعد در یک زمان مناسب و یک لحن مناسب بدون هیچ مقایسه و گله گذاری از همسرتون بپرسین که آیا ایشون نسبت به شما یا خانواده شما دلخوری ای دارن؟ یا بگین که : " من وقتی که خونه مادر پدرم می خوام برم ومی بینم که تو ...........(رفتارهایی که شما رو ناراحت میکنه) ناراحت میشم و فکر میکنم که شاید دلیلی بر این رفتار هست که من متوجه نشده ام،دوست دارم که... (نیاز هاتون رو چیزی که می خواین رو بیان کنید)میخوام که..."
شاید دفعه اول این روش کارساز بشه شاید هم نشه. مهم اینه که در چه شرایطی و چه لحنی بگین و اینکه اصلا ایشون مقاومتشون چقدر هست. در هر صورت این روش مناسبیه برای بیان ناراحتی و خواسته هاتون.
پایدار باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید