خیانت همسر

سلام عزیزم،  

بهترین چیزی که میتونم بهتون بگم این هست که شما به عنوان یک زن باید ارزشمندی و اهمیت خودتون رو به رسمیت بشناسید یعنی شما فردی وابسته و بدون هدف و انگیزه و توانایی نیستید که منتظر باشید کسی شما رو انتخاب کنه و مدام ترس این را داشته باشید که حالا نکنه دیگه دوستم نداشته باشند و منو رها بکنند،

 می خوام این واقعیت را قبول بکنید که به هر دلیلی اگر شما انتخاب همسرتون نباشید اصرار شما و کنترل شما در نگه داشتن ایشون بی فایده است پس به خودتان سخت نگیرید و اجازه بدید انتخاب همسرتون باقی بمونی نه اجبار ایشون،

یعنی چی؟

یعنی بتونید در خودتون جنبه صحبت کردن و شنیدن نظرات مخالف خودتون رو به وجود بیاورید  و بتونید با همسرتون در مورد هر مسئله ریز و درشتی صحبت کنید، این صحبت‌ها و این در میان گذاشتن ها را صمیمیت  می نامیم، یعنی حساسیت زیادی نداشته باشیم و توقع نداشته باشید همسر شما در مورد هیچ فرد دیگری با شما صحبت نکنه…

 توضیح این مفهوم خیلی طولانی و پیچیده است من در حد حوصله  این فضا سعی کردم بهش نزدیک بشم خودتون میتونید در کنار یک متخصص بیشتر روی این جنبه های زنانگی کار کنید،

 در مورد رفتار ایشون باید بگم: هر نوع پنهان کردن  موضوعی از همسر میتونه مصداقی از خیانت باشه ، خوب الان اینطور که مشخص هست اتفاق و رابطه عمیقی بین اونها رخ نداده حالا اینجا هوشمندی شما واکنش شما بسیار تعیین کننده است

مثلا شما می تونید به این فکر کنید که چرا باید همسرم بترسه از اینکه تمایل به رابطه با یک خانم دیگه غیر از من رو به من بگه؟  واقعا باید از خودتون این سوال رو بپرسید؟

 بدیهیه منظور من رابطه‌ای غیر عاطفی است و البته توجیهی برای رفتار همسر شما نیست بلکه یک بازخورد به رفتار شماست و داره نشون میده به هر علتی که من نمیدونم همسر شما از شما میترسه!

در یک رابطه موفق عنصر صمیمیت و تعهد و هیجان و شور کنار یکدیگر میتوانند سلامت  آن رابطه را تضمین کنند هر کدام از این مولفه ها که نباشد زنگ خطری برای آن رابطه است 

 برای اینکه بتوانید اعتماد را به رابطه تان برگردانید لازم است بتوانید با هم شفاف و به مدت طولانی صحبت کنید وکوچکترین  افکار و احساس های خود را با هم بدون ترس از قضاوت در میان بگذارید، 

پیشنهاد میشه همسرتون  به رابطه ای که قبلا جنبه‌های عاطفی داشته  ادامه ندهند لازم نیست با هم مشاجره یا قهر کنند همین که  به این نهال رابطه آب ندهند کافیست، یعنی توجه و مبادله عاطفی یا کاری یا… در میان نباشد

 از شما هم یک سوال دارم:
اینکه این فکر را در سر خود تان بپرورانید که مبادا همسرم دوباره به آن رابطه برگردد یا با فرد دیگری ارتباط داشته باشد آیا به شما در داشتن یک رابطه موفق کمک میکند؟

 من صراحتا عرض می کنم: خیر

 اگر ابهامی برای شما باقی مانده و نگرانی دارید ابتدا مطمئن شوید که این نگرانی به جا و واقعی است  سپس با همسرتان آن را در میان گذاشته و برای از میان بردن آن اقدام هایی انجام دهید در غیر این صورت پرداختن به این فکر یک علف هرز است که هر بار که به آن فکر کنید گویی به آن رسیدگی کرده اید تا بیشتر و بیشتر رشد کند.

 برای پی بردن به اینکه نگرانی شما چقدر واقعی است و چقدر به مسائل شخصی خودتان و ترس های بنیادین شما برمی گردد پیشنهاد می کنم از یک کارشناس حاذق کمک بگیرید