سلام آقای صدیق منش
وقت بخیر و خدا قوت 🌺🌺🌺
من رشته لیسانسم روانشناسی بوده ولی علاقه چندانی بهش ندارم و با روحیه م سازگار نیست... (چندسال پیش افسردگی داشتم بعلت فوت پدر)
از طرفی به زبان علاقه دارم استعدادشم دارم... حتی آلمانی و هندی هم دارم مطالعه میکنم و عربی اونم تفریحی.کتابهایی رو هم به زبان اصلی ( انگلیسی ) خوندم مثل رمان یا کتابهای خودیاری و اینا ولی...
شجاعت کافی برای ادامه مسیر در راستای علاقه ام رو ندارم یعنی دو دلم!
برای اینکه همه میگن زبان رشته اشباع شده ای هست و کار نیست و این حرفها!
یا اینکه میگن وقتی میشه از طریق زبانکده و تافل و آیلتس زبان خوند دیگه چرا آکادمیک؟
ولی من حداقل مدرک ارشد رو میخوام؛
خلاصه ترس از نبود کار و امنیت کاری و حتی وجهه اجتماعی که برام مهمه باعث تردیدم شده!!!
از طرفی روانشناسی رو مسلطم حتی در وزارت بهداشت رتبم دویست و یکبار هم سیصد شد!
ولی نوع کارش همونطور که گفتم با روحیاتم سازگار نیست. اما مشکلات زبان رو نداره (موقعیت های کاری خوب و وجهه اجتماعی خوبی داره) .
نمیدونم بنظرتون باتوجه به این شرایط و روحیاتم بهترین راه و مسیر چیه؟
ممنون میشم روشن و واضح یک جواب صریح بدین و منو از برزخ و بلاتکلیفی دربیارین 🌹🌹🌹
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید