سلام به شما مادر عزیز، درسته که اختلالات شخصیت و روان به واسطه ژنتیک قابل انتقال هستند اما در خصوص فرزند شما بد خلقی های شبانه نمیتونه دلیل کافی ای مبنی بر وجود اختلال خاصی باشه. بهتره به بررسی عواملی که ممکنه در پسرتون باعث اضطراب و بدخوابی شده بپردازید، اگر در محیط خانواده شما تنش وجود داره و فرزندتون مشاهده گر روابط ناآرومی هست ممکنه مضطرب شده باشه و این اضطراب به صورت بد قلقی کردن یا کابوس های شبانه خودش رو نشون بده. از طرفی به شرایط خواب فرزندتون دقت کنید و ببینید آیا کیفیت خواب برای پسرتون دوست داشتنی هست یا خیر به طور مثال آیا شبها با بی میلی و کلنجار به خواب میره؟ آیا از تنهایی یا تاریکی نمیترسه؟ آیا اخیرا فیلم یا سریالی ندیده که باعث ایجاد ترس در اون شده باشه؟
برخورد شما در برابر گریه های شبانه فرزندتون خیلی موثره، وقتی گریه میکنه و شما رو بیدار میکنه سعی کنید سریعا اون رو بغل کنید و بهش اطمینان بدید که هیچ چیزی برای ترسیدن وجود نداره و شما کنارش هستید، همچنین میتونید شبها از یک چراغ خواب کوچیک برای از بین بردن تاریکی مطلق استفاده کنید و سعی کنید امنیت رو بف پسرتون برگردونید تا به مرور این مساله برطرف شود. موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید