سلام دختر خوب، همراه عزیز نینی سایت. اینکه نسبت به برادر خودت این حس توجه رو داری قابل تحسینه. افراد مختلف به دلیل شخصیتهای متفاوت و تجربه های مختلفی که دارند واکنشهای مختلفی رو هم نسبت به مسائل از خودشون بروز میدن و این رفتارها گاهی با افزایش سن تغییر میکنه و پخته تر میشه و گاهی هم به همون شکل باقی میمونه. برادر شما هم دقیقا به دلیل شخصیت منحصر به فرد خودش رفتارهایی رو داره که تا زمانی که خودش مایل به تغییر اونها نباشه شما نمیتونید تغییری در اون رفتارها ایجاد کنید اما به عنوان تقویت ارتباط خواهر و برادری خودتون و داشتن آرامش بیشتر میتونی تمرین کنی که با صحبت کردن با برادرت و بیان کردن حس و فکرت به اون هم کمک کنی که ارتباط صمیمانه تری رو در کنار شما تجربه کنه و گفتگو کردن رو جایگزین پرخاشگری بکنه. به طور مثال وقتی ازش میخواهی که برات اسنپ بگیره بهتره سعی کنی لحنت حالت درخواست کننده داشته باشه و اگر هم جواب نه شنیدی کاملا بدون ناراحتی اون رو بپذیری. به طور مثال: داداش میتونم خواهش کنم برای من یه اسنپ بگیری ؟ جواب: نه. جواب بعدی شما: باشه مچکرم. یه جور دیگه انجامش میدم/ یا از کس دیگه ای میخوام که این کار رو بکنه.
در مواقعی که برادرتون مایل نیستند که درباره یک موضوع مثل همین تجربه عاطفی ای که داشتند به طور مستقیم و با میل خودشون صحبت کنند یادت باشه که این موضوع رو به روشون نیاری و اجازه بدی که انتخاب کنه کسی از این موضوع با اون صحبت کنه یا نکنه اما به جای اون میتونی ازش بپرسی که : داداش احساس میکنم این روزها کلافه و عصبی به نظر میرسی، اتفاقی افتاده که بخوای با هم راجع بهش صحبت کنیم؟
فراموش نکن که راه ایجاد صمیمیت در یک رابطه امانت دار بودن درباره صحبت ها و پذیرش هست. خوب باشی دوست من
ممنون