2794

مخالفت همسرم با اقدام به بارداری

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 20 بازدید

سلام. من حدود سه ساله که ازدواج کردم و همسرم علیرغم اینکه ظاهرا به بچه علاقه زیادی داره ولی نمی خواد بچه دار بشیم و مدام این قضیه رو به آینده ای نامعلوم موکول می کنه. و بهانش اینه که من رو آماده و شایسته مادر شدن نمی دونه هنوز در صورتی که من از نظر 99% کسانی که میشناسنم و غریبه و آشنا فرد معقول و حتی نسبت به سنم پخته تری هستم و از نظر معیارهای معمول اجتماعی هم در سطح بالایی هستم. و جایگاه اجتماعی خوبی داشتم که بعد از ازدواج به خواسته همسرم خونه نشین شدم شاید به همین خاطر این حرفش برای من توهین تلقی میشه و واقعا عصبیم میکنه. جوری که بخاطر اینکه از عواقب بعدی این حرفش و ناراحتی شدید خودم جلوگیری کنم کلا دیگه حرفی راجع به بچه دار شدن نمی زنم. 

از طرفی بخاطر شرایط سنی و فیزیکی بدنم پزشکم دو سالی هست که بهم گفته مشکوک به اندومتریوز هستم و باید زودتر برای بارداری اقدام کنم تا وضعیتم مشخص بشه و ذخیره تخمدانیم هم پایینه شوهرم یکبار گفت که اگه لازمه برای سلامتیت اقدام کنیم ولی من گفتم که نمی خوام بخاطر این قضیه اقدام کنیم و هر وقت واقعا خودمون خواستیم باید انجام بشه این کار خود ایشون هم نزدیک به 40 سالشه

نمی خوام بعدها به هر بهانه منت سر من بذاره یا غر بزنه که بخاطر تو بچه دار شدیم و... 

و این شرایط باعث شده که به شدت سرخورده و ناراحت هستم ازش و حتی گاهی به جدایی فکر میکنم..

از نظر مالی یا فرهنگی و .. مشکل دیگه ای نداریم با هم. فقط همسرم بیش از حد وسواس داره و من نمی خوام که زیر بار خواسته های نامعقولش برم و مثل اون وسواسی بشم. اون هم میگه تو که الان از پس خواسته های من برنمیای بچه بیاد می خوای چیکار کنی.. و اول باید خودت رو به من ثابت کنی. این حرفش واقعا آتیشم میزنه

از طرفی هم بخاطر وضعیت جسمی و سلامتیم نگرانم و حتی به فکر افتادم که برم تخمکام رو فریز کنم...

به نظر شما راه درست چیه؟ باید چیکار کنم؟

اطلاعات تکمیلی

سن 30 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام و وقت بخیر خدمت شما دوست عزیز
برای بسیاری از خانمها تجربه بارداری و تولد فرزند یکی از شیرین ترین حس ها هست،و اقایون بسیاری هم پدر شدن رو یکی از زیباترین تجربه ها عنوان کرده اند، تجربه ی شیرینی که البته اگر با در نظر گرفتن همه جوانب پیش از اقدام و بعد از اون اتفاق نیفته میتونه به چالش بزرگی در زندگی مشترک تبدیل بشه.
در حال حاضر شما در وضعیتی قرار دارید که در یک تصمیم دو سویه همسر شما با شما همراه نیستند و هردوی شما از زاویه نگاه خودتون و با منطق شخصی سعی به قانع کردن طرف مقابل دارید نتیجه این موضوع گاهی متهم شدن یکی از شما و در مواقعی به طور کلی نادیده گرفتن موضوع و اجتناب از صحبت درباره اون توسط شما هست. در چنین موقعیتی ابتدا شما بایستی موقعیت یک گفتگوی دو نفره ی بدون قضاوت و متهم کردن یکدیگر ترتیب بدهید، هردوی شما دلایل موافق و مخالف با این موضوع رو عنوان کنید و چنانچه نقدی به توانمندی یا صلاحیت والد شدن یکدیگر دارید به جای کلی گویی و توهین به شخصیت یکدیگر رفتار مورد نظر را نقد کنید. از طرفی سعی کنید همسر خود را در موقعیت منگنه ای برای این تصمیم قرار ندهید و اگر همسرتون به طور کلی با اقدام به بچه دار شدن موافق هستند به جای کشمکش مداوم بر سر یک بازه زمانی مشخص برای این اقدام به توافق برسید و در زمان تعیین شده به مراقبتهای پزشکی و جسمی بپردازید.
موفق باشید

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha