سلام وقت بخیر
با توجه به اینکه کودکان از سنین بسیار کم هم قادر به درک و کنترل محیط هستند ،این اصلا عجیب نیست که کودک ده ماهه شما با گریه میخواهد به تمام خواستههایش برسد.
راهبردی هایی مثل صحبت و کم توجهی به او درست است،ولی از همه چیز مهم تر در بحث تربیت کودک ثابت قدم بودن است.
شما بهتر این است زمانی که کودکتان خواستهای دارد،ابتدا اگر خواستهاش معقول است و شما شرایط پاسخگویی به آن را دارید پیش از اینکه به اصرار و گریه برسد و شما را در نهایت مجبور به انجامش کند ،به خواسته اش تن دهید.
در شرایطی هم که خواسته نامعقول است و یا شما شرایط پاسخگویی به آن را ندارید ،ابتدا به باید خم شوید و مستقیم در چشمهایش نگاه کنید و با آرامش برایش توضیح دهید که نمیتوانید آن کار را انجام دهید و پس از آن خود را سرگرم نموده و به واکنش هایش توجهی ننمایید.
ولی به هیچ عنوان نباید " نه " که به کودک گفتهاید را نقض کنید،چون با این کار کودک متوجه میشود با اصرار و گریه اش به خواستهی خود میرسد.
نکتهی دیگر این است که در این شرایط شما نباید عصبانی شوید و تا آخر آرامش خود را حفظ نمایید.
نکتهی پایانی هم اینکه برای حذف یک رفتار نامطلوب مثل گریه باید صبور باشید و ثابت قدم یعنی در این راه نباید جا بزنید و دلسرد شوید.
با سپاس
كاملا درست ميگيد ممنون از راهنماييتون،
فقط يه چيزی كه هست وقتی بعد از صحبت كردن باهاش خودمون مشغول ميكنم به حدی گريه ميكنه كه به سرفه ميفته و سست ميشه ،منم از سر دلسوزی و مبادا اتفاقی بيفته براش، بلندش ميكنم اين كار اشتباهه يعنی؟