سلام
خسته نباشید
میخوام بدونم این رفتارهای همسرم نوعی بیماری روحی یا روانیه یا نه..
به کشتی کج علاقه داره
از دعوا و چاقو کشی نمیترسه و لازم بشه دعوا میکنه ،قبلا بیشتر الان بی دلیل نه..
هر وقت ناراحتی بینمون پیش میاد جوری رفتار میکنه که شک میکنم مقصر منم یا اون. در حالی که مقصر صددرصد اون بوده ولی خوب بلده توپ رو بندازه تو میدون من، و خودشو تبرئه کنه..
خطایی اگر بکنه جوری رفتار میکنه که انگار همه مثل اونن و شروع میکنه به گفتن آتوهایی که از دیگران جمع کرده.
تا زمانی که بدیهاشو نادیده بگیرن و ببخشن رفتارش خوبه ولی اگر کسی ناراحت بشه و مقابله کنه یا گلایه کنه یا هر چیز دیگه تبدیل میشه به یک آدم بد
بیشتر مواقع چه من چه دیگران از حقوقمون در برابرش گذشتیم چون نه زیر بار میره که کارش غلطه ،نه عذر خواهی هیچی هر چی پا فشاری کنیم که بفهمه کارش غلطه رفتارش بدتر بد میشه..
باید همیشه همه تابع اون باشن و فقط گاهی اون به میل دیگری رفتار میکنه ، هر بدی کنه توقع بخشش بدون عذرخواهی داره ولی کوچکترین بدی رو واکنش تند و سریع نشون میده. مثلا خودش اگر دروغ بگه و رو بشه شروع میکنه به توجیح کردن.. ولی اگر من دروغ بگم یا نه فقط چیزی رو نگم یا کامل نگم قیامتی به پا میکنه که بار آخرم باشه..
ممنون میشم اگر کامل راهنمایی کنید..چون همسرم به روانشناس اعتقادی نداره میگه مگه من دیوونه ام.. به من اجازه نمیده برم هم به خاطر هزینه هم اینکه اگر برم به کوچکترین دعوایی میگه ما مشاور هم رفتیم زندگی ما درست بشو نیست باید جدا بشیم..
خیلی راحت تهدید میکنه و از طلاق و .. نگرانی نداره؟
با تشکر
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید