دوست عزيز سلام
یکی از دشوارترین مراحل تربیتی کودکان فاصله سه تا پنج سالگی است؛ مقطعی که کودک تا حدی به استقلال دست یافته و هر روز در حال تجربه اندوزی است و حالا هم فرزند شما در اين مرحله به سر ميبرد و اين مستلزم صبوری بيشتر شما عزيز می باشد.
نكته ای كه بايد اشاره كنم اينست كه یکی از مهمترین عوامل بهانه گیری کودک درخواست توجه از اطرافیان و والدین است. همانطور كه خودتان تجربه کرده اید زمانی که شما در حال انجام کاری هستيد کودکتان اصرار میکند که بغلش كنيد؛ این بهانه گیری ها معلول حس نیاز به توجه والدین باشد.
اما اولین قدم حفظ آرامش والدین است و دومين قدم هم اينست كه با ترتیب دادن یک بازی میتوانید توجه کودک را جلب کنیم. مثلا از او بخواهید خواسته اش را بار اول درگوشی بگوید، سپس کمی بلند تر و باز هم کمی بلند تر حرف هایش را تکرار کند. با این کار تمرکز بحث عوض میشود و کودک بهانه گیری را کنار میگذارد.
و اما مهمترين نكته اينكه هنگامی که فرزندتان شروع به بهانه گیری میکند، در میان حرف هایش پریده و به او بگویید که دارد بهانه میگیرد و ما به حرف هایش گوش نمیدهیم. اگر قصد دارد چیزی از ما بخواهد باید روش بیان کردنش را تغییر دهد. اگر کودک نوع بیان خود را اصلاح کرد حتما او را تشویق کنید.
و در نهايت اينكه نه بگوييد؛ امکان دارد که نه گفتن شما در برابر خواسته نا به جای فرزندتان او را خشمگین کرده و باعث بهانه گیری های او شده باشد. اما در این شرایط بعد از آرام شدن، او یاد میگیرد که در برابر خواسته های غیر منطقی باید صراحتا مخالفت کرد و کسی که پافشاری روی خواسته های اشتباهش دارد هیچوقت به خواسته هایش نمیرسد.
و در نهايت اينكه دوست عزيز زمان بازی فرزندتان را بيشتر نماييد و او را با محيط های اجتماعی و روابط با همسالان آشنا كنيد و مطمئنا به شما كمک بيشتری خواهد شد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید