وابستگی پسر ٤ ساله

سلام
وقت بخیر، اولين نكته اينكه او را سرزنش نکنید: "چرا به من چسبیدی، بزرگ شدی نباید گریه کنی، الان همه بهت میخندن". دوم اينكه  او را با کسی مقایسه نکنید "ببین فلانی نشسته اصلا هم گریه نمیکنه" و این شکل حرف ها فقط اعتماد به نفس او را از بین می برد و باعث تشدید این مشکل می شود.
انتظار نداشته باشید کودک شما ناگهانی و یک شبه با این جدایی سازگار شود. - با کلاس های آموزشی مادر و كودك یا ورزشی که ساعت کمتری دارد تمرین این جدایی را شروع کنید. - ابتدا کنارش باشید، کم کم از او فاصله بگیرید و در سالن باشید و اطمینان دهید منتظرش هستید. بعد از مدتی او را به مهد برده و مجددا ابتدا زماني را تعيين كنيد تا با محيط آشنا بشود و كم كم محیط کلاس یا ساختمان مهد را ترک کنید و اطمینان دهید كه بعد از كمي بازي شما را كنارش خواهد داشت و حتما به حرفتان عمل کنید تا به شما اعتماد کند و احساس امنیت داشته باشد( اطمینان دهید دوستش دارید و هميشه مراقبت خواهيد كرد از او). 
به تدریج می توانید این ساعت ها را بیشتر کنید. - هر روز برنامه تان را به زبان ساده برایش توضیح دهید. این آگاهی به او آرامش می دهد "فلان ساعت می برمت مهد، اونجا تو فلان کارها رو می کنی، ساعت فلان میام دنبالت، من همیشه دوست دارم، می فهمم از این که ازم دور بشی چقدر برات ناراحت کننده ست" .
سازگاری برای جدایی از شما، نیاز به صرف زمان دارد و ناگهانی و یک دفعه اتفاق نمی افتد، پس صبور باشید.
و همچنين از پدرش در اينراه همراهي بيشتري طلب كنيد چرا كه از اين سن به بعد پدرش ميتواند الگوي او باشد.