افسردگی فرزند

سلام خسته نباشید. من یه دختر ۷ساله دارم که کودکی بدی داشته تاحالا .. شرایط زندگیمون اصلا خوب نبوده همیشه خونمون مشاجرات و دعوا باهمسرم بوده. به حدی که عصبی میشدیم هر دو...حتی جلو بچه....

جوری بود که حتی حوصله بچمونم نداشتیم. خودمم افسرده میشدم و بچمم کتک میزدم. الانم عذاب وجدان سالهای گذشته رهام نمیکنه .من وپدرش حوصله پرحرفیهای اونو نداشتیم. براش وقت نمیزاشتیم زیاد.فقط هرچی میخواست میخریدیم. دختر من خیلی شیطون بود به حدی که به شوخی میگفتیم بیش فعال شدی. الان نزدیک دوسه هفته است منزوی شده. بی اشتها شده. باهمه دعوا داره . میره بایکی بازی کنه ده دقیقه بعد برمیگرده ومیگه دعوامون شد.و دیگه بازی نمیکنم.حس میکنم خسته است.کلافست. پرخاشگره. منو میزنه همش....

حالم بده این بچه بد بزرگ شد این بچه تو شرایط زندگی ما بزرگ شد.دلم براش میسوزه .شمارو بخدا کمکم کنید .چیکار میتونم بکنم که کمکش کرده باشم .میخوام نجاتش بدم .نمیخوام مثل خودم باشه.تا اینجا سهل انگاری کردم از اینجا به بعد کمک میخوام .من بهش بها ندادم.ارزش ندادم.اذیت شد.من مادر بدی بودم....توروخدا راهنماییم کنید چیکارا بکنم به حالت اول برگرده.ممنون