2794

سلام . من یک تجربه شکست در زمینه قبول شدن در کنکور داشتم متناسب با رشته ای که میخواستم نتونستم رتبه بیارم و رتبم خیلی افتضاح شد. سال اول تجربه نداشتم و هر کسی هم یه نسخه میپیچید واسم شرایطم خوب نبود مادرم مریض بودن و همه کار های خونه رو دوش من بود و یه سری مسائل دیگه باعث شد نتونم به هدفم برسم

همین باعث شده دیگران برای نصیحت کردن من از مقایسه من با دوستام که موفق بودن یا خالم که تجربه موفقی داشته استفاده کنم وقتی من هم با حرف اونا خودمو در کنار این دوستام و خالم قرار میدم با خودم میگم امسالم موفق نمیشم. حرفاشون باعث میشه روحیم تخریب بشه...حتی اون ها هم آدمهای خیلی موفقی نشدن گاهی حس میکنم از روی دل سوزی دارن این حرف ها رو به من میزنن اما تا در جمع میشینم یا با خود این آدما تنها میشم شروع میکنن به این حرفا که فلانی دیدی فلان رشته قبول شد اون دیگه تا آخر عمر تامینه و فلان....

این باعث شده از جمع ها فراری بشم وقتی اونا شروع به این حرفا میکنن دوست ندارم دیگه اونجا باشم و حرفشونو بشنوم.

منم اهمیت این حرفاشونو درک میکنم تا جایی که بتونم هم تلاش میکنم ولی دیگه نمیدونم چیکار کنم تو رو خدا کمکم کنید

اطلاعات تکمیلی

سن 20 جنسیت زن شغل ندارم وضعیت تاهل مجرد
پاسخ مشاور

مشاور خانواده و زوج درمانگر

سلام
متأسفانه بیشتر خانواده ها برای ایجاد انگیزه تحصیلی در فرزندان برای پیشرفت تحصیلی آنها را با دیگران مقایسه می کنند. این مقایسه نه تنها موجب ایجاد انگیزه تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نمی شود، بلکه عواقب منفی و مخرب دارد. این امر موجب بروز تنش در روابط خانوادگی، انزوا و گوشه گیری، خصومت، حسادت و حقارت نسبت به فرد مقایشه شده می گردد. والدین گرامی نیک می دانید که هیچ دو فردی در کره زمین با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. لذا فرزند عزیزتان را با دیگران مقایسه نکنید چون نه تنها تأثیر مثبت ندارد، بلکه موجب احساس حقارت و حسادت در فرزندتان می شود.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha