دوری از خانواده و دلتنگی

سلام خسته نباشید...من خیلی حالم بده الان ۶ ماهه عروسی کردم اما اصلا حال خوشی ندارم مشکل من اینه که تک دخترم و یک برادر دارم که مشکل ذهنی داره و فوق العاده برادرم و مادرم به من وابسته اند... من عروسی کردم مادرم خیلی تنها شد. من با مادر شوهرم تو یه ساختمونم اما رابطم باهاش خوب نیست چون اخلاقای خوبی نداره و تو ۲ و نیم سال نامزدیم و ۶ ماه عروسیم خون منو کرد تو شیشه و آزارم میداد و من هرکاری کردم بازم همون بود کارایی براش کردم که در حق مادر خودم نکردم و بخاطر همین همیشه نسبت به مادرم عذاب وجدان داشتم. چون مادرم از جون و دل مایه میذاشت برای من اما من برای اونا اینجوری بودم همش تهمت و دروغ بهم میبست... الانم مشکلم اینه که خونم تهرانه مادرم کرجه ماهی یکبار میام چند روز میمونم باز برمیگردم تهران دلم میخواد پیش مامان و داداشم باشم مثلا ۵ روز خونه مادرمم باشم شوهرم بگه فردا شب میام دنبالت اما بازم دلم نمیخواد برم و مامانم هم شروع میکنه به گریه و غصه خوردن. وقتی هم برمیگردم تا چند مدت حالم بده و نمیتونم به زندگیم برسم همه ی اینا منو تبدیل به یک آدم پرخاشگر و بهانه جو تبدیل کرده و من با همسرم همش تو قهر و دعوام و اذیتش میکنم انگار دیوونه شدم... از طرفی هم دلم برای شوهرمم تنگ میشه اون برخلاف خانوادش مرد خیلی خوبیه من واقعا عاشقشم الان ۶ ماهه تو این دوراهیه سیاهم نه ما نه مادرم اینا نمیتونیم نقل مکان کنیم😔😔همش در حال استرس و غصه ام بماند که مادرشوهرمم چقدر دلمو شکونده کلی باهاش جنگیدم ۲۳ سالمه اما انگار شدم یه زن ۴۰ ساله.. تروخدا کمکم کنید خیلی حالم بده و با اینکه ماهی یکبار میرم خونشون چند روز میمونم مادر شوهرم بعضی وقتا ناراحت میشه آخه نمیدونم چه دشمنی ای با مادرم داره که همش دنبال اینه که من از مادرم دور کنه