ناراحتی همسر به خاطر دوری از خانواده

سلام وقتتون بخیر 

خانمی ۲۰ ساله هستم اهل کرج و همسرم ۲۵ سالشونه اهل کرمانشاه.

ما بعد از ازدواج به خاطر شرایطی که داشتیم برای زندگی اومدیم کرمانشاه (الان ۶ ماهه سر زندگیم هستم )

همسرم کارشناسی عمران داره. ولی از اونجایی که اینجا اصلا کار نیست تو اسنپ مشغول کاره!

اوضاع اقتصادی زندگیمون وخیمه و مخصوصا من از خانواده خیلی مرفهی بودم خیلی برام سخته این شرایط اما خب چون همسرم رو خیلی دوست دارم به خاطر ایشون تحمل میکنم موعود خونمون قراره بیاد تیرماه ما تصمیم گرفتیم بریم کرج چون از نظر کاری اونجا خیلی بهتره و اینکه پدر و مادرم هم ساکن اونجا هستن و رابطه خیلی خیلی خوبی با همسرم دارن .همسرم فرزند اول خانواده است و یک برادر هم سن خودم داره  خیلی وابسته همسرم نیستن و تو تصمیماتمون دخالتی نمیکنن جوون هم هستن رنج سنی ۴۰ اما همسرم همش نگرانشونه . همش میگه من برم داداشم تنها می مونه و از این حرفا. و اینکه ما استخاره گرفتیم برای رفتنمون به کرج گفتن که عالیه ثمره خوبی داره و از غصه ها دور میشین و اینجا هیچ آینده شغلی برای همسرم نداره  مثلا اگر هر روز صبح ۱۰ صفحه آگهی میاد کرج ۲ صفحه میاد برای کرمانشاه اونم همش کارگر و بنا و ویزیتور و این چیزا میخوان با حقوق خیلی کم 

ما قول و قرار گذاشتیم که تا آخر اردیبهشت صبر میکنیم برای کرمانشاه اگر نبود میریم سراغ کار پیدا کردن تو کرج 

الان همسرم خیلی سسته. دنبال کار نمیگرده همش ناراحته . میگه من کرجو دوست دارم اما دلم برای خانواده ام تنگ میشه بهش حق میدم اما خب نمی‌دونم دقیقا چه طور باهاش رفتار کنم که آرومش کنم تسکینش بشم نمی‌دونم چی کار کنم؟ 

تو رو خدا راهنماییم کنید که رفتارم چطور باشه وقتی ناراحته یا وقتی دنبال کار نمیگرده اهمیت نمیده 

خیلی دوستش دارم دلم نمیخواد اینجوری ببینمش اون همیشه وقتی من دلتنگ خانواده ام بودم آرومم میکرد

اما من احساس میکنم کافی نیستم برای آروم کردنش .لطفا راهنماییم کنین..

مرسی