ناراحتی و افسردگی در دوران مریضی

دوست عزیزم سلام، امیدوارم که روزهای بهتری رو سپری کنی. در طی دوران بیماری که من هم با شما هم عقیده هستم دوران پر استرس و بسیار سختی هست فراز و نشیبهای زیادی رو چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی تجربه میکنید، در این راه دو منبع شما رو حمایت میکنند یکی خود شما و یکی اطرافیان. درسته که شاید حمایت خانواده تون رو در این بین کافی و دلخواه نمیبینی اما مطمنا اونها علاوه بر اینکه خودشون هم در استرس هستند سعی میکنند بهترین کاری که بلد هستند انجام بدن ولی ممکنه این از نظر خود تو کافی نباشه، پس در نتیجه راه حمایتی اول که خودت هستی و در اختیار خودته باید بیشتر به کمکت بیاد. نگاه تو درباره بیماریت در روند بهبودت خیلی خیلی موثره، از گفتن بیماریت شرم نداشته باش و به خودت یاداوری کن که حالا بخشی از وجود توعه که باید راه حلی براش پیدا کنی. درباره بیماریت مقاله های زیاد پزشکی و اینترنتی بخون و سعی کن اطلاعاتت رو بالا ببری، از طریق اینترنت دکترهای مختلف رو پیدا کن و تجربه بیمارهای دیگه رو بخون، با مرکزهای دولتی تماس بگیر و اگر منبع جدیدی پیدا کردی که مورد اعتماد خودت بود به خانواده ات اعلام کن و ازشون بخواه که در تغییر پزشکت همراهیت کنن. 
تمام نکته های مراقبت جسمی رو رعایت کن و سعی کن هیچ تلاشی رو برای مواظبت از خودت ساده نگیری اما در عین حال به سلامت روحیه ات هم توجه کن به این دلیل که اگرچه سلامت جسم و درمان مهمه اما اون چیزی که تاثیر خیلی خیلی مهمی در روند درمان تو داره روحیه ی جنگنده داشتن و شاداب توعه. به خودت یاداوری کن که بهرحال زندگی روزمره تو در جریانه و نمیتونی صبر کنی تا زمانی که بیماریت به طور مطلق خوب بشه همه ی برنامه هاتو عقب بندازی بنابراین در عین حال که روال درمانت رو پیش میبری برنامه های شخصی که روحیه ات رو بالا میبره و یک زندگی عادی برات ایجاد میکنه پیش بیار مثل ورزش، تغذیه هیجان انگیز و متنوع، درس خوندن حتی اگر کنکور باشه و ... میدونم که در حالت ناخوشی و بیماری انجام این کارها به هیچ عنوان راحت نیست اما از قدمهای کوچیک و زمان کوتاه شروع کن تا به عادت تبدیل بشه. موفق باشی و امیدوارم پیام بعدیت خبرهای خوبی برام داشته باشه...