تربیت فرزند دو ساله

با سلام خدمتتون

پسرم دو سال و یکماهه ست،در خونه خیلی زیاد غر میزنه و ناله میکنه،چند روز هفته رو میبرمش مهد کنارش میشینم بازی کنه روزای دیگه هم یا پارک یا شهربازی ولی باز ناراضیه،هنوز به حرف نیومده نزدیک بیست تا کلمه میگه و یک جمله (مامان بیا)،ارتباطاتش خوبه و خیلی خوب متوجه میشه،رنگا حیوانات ابزارا رو میشناسه و وقتی ازش میپرسم با دست نشون میده ولی به زبون نمیاره،هر رنگی رو ازش میپرسم میگه زرد،جالب اینکه در مهد خیلی حرف گوش کن و خوشحاله،با بچه ها خوب ارتباط برقرار میکنه و باهاشون مهربونه، ولی وقتی خونست مثلا در ماشینشو باز نمیتونه بکنه گریه میکنه،یا خیلی چیزای الکی دیگه بعضی وقتا هم وقتی بهش میگم آخه این گریه داره با خنده ،وسط گریه شروع میکنه میخنده،یا ما وقتی رو مبل نشستیم گریه میکنه که بلند بشین من میخوام ماشین برونم رو مبل،و چیزی که تازگی دیگه صبرم لبریز  شده بابتش،بازی با خال روی ساعد دستمه،از وقتی شیرمادر بهش نمیدم انگار از بازی با این خال آرامش پیدا میکنه ولی منم گاهی دیگه کلافه میشم گاهی یک ساعت طول میکشه خوابش ببره و در این مدت داره با ناخنش میکشه رو خال،از دستش هم که میگیرم شروع میکنه به گریه،منم دلم نمیاد ولی بعضی اوقات حالت جنون بهم دست میده ،من این حالتارو قبلا هیچوقت نداشتن،تا یکسالگی پسرم خیلی صبور بودم ولی رفته رفته خسته تر و بی حوصله تر میشم،اینم عرض کنم که من تو شهر غریبم و هیچ دوست و آشنایی ندارم تا ساعتی پسرمو پیشش بذارم، و خیلی احتیاج دارم تا یک ساعت پیشش نباشم ولی نمیتونم،مهد هم که میبرم میشینم کنارش خیلی دلم میخواد یک ربع بدون من بمونه تنهایی اون یک ربع رو قدم بزنم،لطفا راهنماییم کنید،چه کاری از دستم برمیاد تا اوضاع رو یکم بهتر کنم