عصبانیت پسر سه ساله

دوست عزيز سلام
حسادت و پرخاشگری كودك شما تا حدود زيادي طبيعي است  ولی با عکس العمل های شماست که شدید شده و ادامه پیدا کرده است. با انجام توصیه های زیر، این بد رفتاری ها را به حداقل برسانید.
اولين توصيه اينكه او را با مسئولیت های نگهداری نوزاد تان درگیر کنید مثلا "از او بخواهید پوشک نوزاد را بیاورد"، "با تکان دادن جغجغه او را سرگرم کند" و از او تشکر کنید و به او يادآوري كنيد كه به وجودش افتخار ميكنيد.  هر روز حداقل یک ساعت را بدون حضور فرزند دوم، مثلا وقتی او خواب است؛ به تنهایی با پسر 3 ساله تان سپری کنید و بازی های دو نفره انجام بدید (مثلا گل بازي، خمير بازي، بازي هاي پرتحرك مانند فوتبال و ...).  و در برابر رفتارهای بد ولی بی خطرش هیچ واکنشی نشان ندهید و کاملا بی اعتنا باشید. وقتی رفتار بد و آسیب رسان انجام می دهد او را جدا کنید اگر با شما بدرفتاری کرد از او فاصله بگیرید و به اتاق دیگری بروید. اگر نسبت به خواهرش است او را از دخترتان جدا کنید. بدون عصبانیت و تنبیه و فریاد فقط با لحن و چهره جدی بگویید "ما کسی رو نمیزنیم، زدن کار بدیه" .ارتباط محبت آمیزتان با او را تقویت کنید. این رفتارهای آزاردهنده او برای جلب توجه و تقاضای محبت بیشتر از شماست.  نصیحت و دعوا نتیجه معکوس می دهد. به جای "نه" "نکن" و سرزنش کردن؛ بگویید انتظار دارید چطور رفتار کند مثلا به جای " اگه داد بزنی بچه بدی هستی کسی دوست نداره" بگویید "وقتی صدای آرومت رو بشنوم به حرفت گوش میدم" . وقتی کوچکترین رفتار خوبی دارد به او توجه کرده و تشویقش کنید. و نكته مهم اينكه سن مناسبی برای گذاشتن در مهد است. این وابستگی را با مهد کمتر کنید و اجازه دهيد كنار دوستان و همسالانش روابط اجتماعي را ياد بگيرد.