ناراحتی از خود در تنهایی

سلام دوست عزیز
ممنون از اعتماد شما
شما وارد خانواده ای شدید و به علت نبود همسر در روزهای از ماه مجبور شدید تنهایی خودتون رو با خانواده همسرتون پر کنید 
فقط شما فراموش کردید که چقدر اجازه دارید به مرزهای دیگران ورود کنید و یا حتی چقدر انها اجازه ورود دارند 
گاهی ما صمیمیت رو بد تعریف می کنیم و فکر می کنیم وقتی در کنار یکدیگر هستیم برای پر کردن ساعاتمون نیازه در مورد غایبین جمع گفتگو کنیم و نظرات خودمون رو شر کنیم اما فراموش می کنیم که با این کارمون به مرز دیگران ورود می کنیم 
گاهی هم به علت نبود اعتماد به نفس نمی تونیم به کسی که بدگویی می کنه بگیم که ما علاقمندبه شنیدن این موارد در غیاب فرد مورد گفتگو نیستیم 
شما برای پر کردن تنهایی تون فکر کردید نیازه حتما در یکی از این دو گروه وارد شدید و فراموش کردید که می توانید نطرات و فردیت خودتون رو داشته باشید و با مدیریت شرایط بتونید یک فرد مستقل باشید که موضع مشخصی داره و برای صمیمی شدن نیاز به بدگویی نداره و حتی اگر خودش هم ناراحت هست به طور مستقیم جرات مندانه با فرد مورد بحث گفتگو می کنه
اما به هر حال شما این مدیریت روابط رو نداشتید و به شما پیشنهاد می کنم در قدم اول خودتون رو سرزنش نکنید خوبه که متوجه اشتباه خودتون شدید تلاش کنید از این مورد تجربه کسب کنید و درصدد افزایش مهارت های خودتون باشید
یکی از این مهارت ها می تونه مهارت جرات ورزی باشه
مهارت نه گفتن باشه
و مهارت خودآگاهی