وابستگی كودک دو ساله

سلام.
کتاب چه کسی را مطالعه کرده اید که با این اطمینان میفرمایید که " سعی در شیوه ی فرزندپروری اصولیِ ... " داشته ایم. از هر چیزی مهمتر " حسِ مادری" است و احساسِ ایمنی و امنیتی ست که شما به فرزندتون میدید.
به عنوانِ یک روانشناس حدس میزنم که شما خودتان به شخصه دچارِ وسواس و متعاقبا" اضطراب هستید. ابتدا" سعی کنید که اضطراب و وسواس خودتان را برطرف بفرمایید تا احساس امنیت و راحتی به دخترتان منتقل شود.
صرفا" بغل گرفتن و بوسیدن زمان گذاشتن برایِ کودک نیست و دخترِ شما باید با همه ی وجودش حس کند که " اولویتِ اوّلِ زندگیِ مادرش" است. آیا شما همچین حسی رو به او منتقل میکنید؟ آیا حسِ پذیرشِ بدونِ قید و شرط رو به او منتقل میکنید؟ 
از قید و بند خارج شید و به نوایِ درونیِ مادریتون گوش بدید. مادری کردن از هر چیزی بیشتر با "حس" و شهود پیش میره و بهتره و " طبیعی " تره.مصنوعی نباشید.
حالتهایِ دخترتون هم با توصیفاتِ شما طبیعی به نظر میاد.همش ۲ سالشه، بهش سخت نگیرید.