دخالت مادرم در همه امور زندگی

سلام. من بچه آخر یک خانواده هستم. خودم 29 سالمه و مادر یه دختر یکساله هستن. مشکلم اینجاست که مادر من خیلی به من بکن نکن گفته و میگه قبلا که در خونه بودم به قصد ارتقا شخصیت من الانم که ازدواج کردم باز به خاطر خودم خیلی تذکر بهم میده راجع به همه چیز منم خب می‌پذیرم چون فهمیدم که بد منو نمیخواد اما مشکل زمانی پیش میاد که میخواد حتما نظرشو دیکته کنه و فکر میکنه همیشه مطلق درست میگه گاهی اصلا شخصیت واقعی منو نادیده میگیره و فقط میخواد به اون چیزی که فکر میکنه درسته دست پیدا کنه البته خب فکر میکنه از دلسوزیشه این رفتارا. من میدونم بد منو نمیخواد اما مثلا یه بار میگفت زنگ بزن به همه برنامه بزار همگی بریم بیرون که خواهر و برادرت هم بدونن تو اینکارو کردی همیشه اونا برنامه ریزی میکنن برای تفریح تو هیچوقت شروع کننده برنامه نیستی فقط شرکت کننده ای. اگر پول نداری هم من میدم ولی تو اینکارو کن.... 

خب من می‌پذیرم که دوست داره منم ایده داشته باشم ولی ته تهش احساس میکنم بوی ریا میده و ظاهرسازی میخواد کنه منو اون چیزی که نیستم نشون بده و این منو آزار میده که چرا خود واقعی منو دوست نداره و بخاطر خوش اومدن دیگران ازم میخواد کاری کنم خیلی اوقات دلم از این کاراش میشکنه به اندازه ای که میخوام دیگه چند ماه اصلا نبینمش ولی متاسفانه نگهداری از دخترم میکنه و این باعث میشه زیاد باهاش در ارتباط قرار بگیرم. بهش غیرمستقیم هم گفتم منو اینجوری که هستم بخواه اما میگه نه من میخوام تو هم جلو دیگران سربلند باشی و روت حساب کنن. حالا این یه نمونه بود خیلی از این موارد هست که منو واقعا واقعا آزار میده از طرفی به قول قدیمی ها گوشتم زیر دندونشه. نمیتونم کمتر تماس بگیرم چون نگران دخترم میشم چیکار باید کنم؟ چون حرف زدن باهاش اصلا فایده نداره اصلا من همه جوره امتحان کردم کلا دوست داره همه مطابق میل و اون چه که درست میدونه رفتار کنن. گاهی باعث میشه از خودم و شوهرم بدم بیاد که مامانم راضی نیست ازم در ضمن خوشحالیش کوتاه مدته اگر یه کاری بگه انجام بدم میره مرحله بعدی...  

لطفا راجع به این موضوع کامل برام توضیح بدید چطور رها بشم از این حس منفی؟