سلام عزیزم، متأسفم که دراین شرایط هستی و امیدوارم با هوشمندی و اقدام های بالغانه بتونی شرایط و تغییر بدی و احساس رضایت و لذت از زندگیت داشته باشی،
در مورد مسایل حقوقی و شکایت که در حوزه من نیست و نظری ندارم اما در مورد مشکل بینتون با توجه به اینکه من از مسایلتون چیزی نمیدونم بهترین راه حل مطرح کردن اونها با یک مشاور یا روانشناس است تا بررسی کنند که چه چیزی باعث بروز اختلاف بین شماست، مسئله مهم عدم مهارت همسر شما در کنترل خشم خودشون هست .
که باید در این مورد آموزش ببینند که بتونید در شرایط اختلاف نظر و عقیده با هم گفتگو کنید و مها تهای ارتباطی سالم و سازنده رو یاد بگیرید
زندگی کردن با یک فرد فقط به دلیل وجود بچه دلیل کافی نیست و احتمالا بعد از مدتی شما احساس پشیمانی وسرخوردگی یا افسردگی میکنید زیرا از خودتان خواهید پرسید که این فرصت کوتاه رندگی را برای دیگران گذاشتم پس کی نوبت زندگی من است؟
اگه به زندگیتون ادامه میدهید دلیل بهتری برای آن پیدا کنید و همینطور اگر از رابطه خارج میشوید مطمن شوید که سریعا فرار نکرده اید چون هر دوی آنها بدون دلیل مناسب در نهایت به احساس رضایت و خوشبختی شما کمکی نخواهند کرد .
به علاوه این انگیزه که به خاطر فرزندم برمیگردم و زندگی میکنم، بعدها در شما انتظارات نادرستی نسبت به فرزندتون ایجاد میکنه که در آینده ایشون هم تاثیر گذار خواهد بود، از نظر من راه حل مناسب در ابتدا تلاش برای ترمیم رابطه خودتون و همسرتون هست ، هر چقدر شما رابطه توام با درک و محبت بیشتری بتونید با هم داشته باشید فرزند سالمتری تربیت خواهید کرد.
خیلی بابت راهنمایی هاتون ممنونم زنده باشین