ترس از دست دادن فرزندم

سلام
متاسفم بابت اتفاقی که پیش اومده منو در غمتون شریک بدونید
در حال حاضر نگرانی شما طبیعی است. خودتون رو قضاوت نکنید و به خودتون حق بدید در دوره سوگ هستید به خودتون زمان بدید 
به مرور زمان سعی کنید از بودن در کنار فرزندتون لذت ببرید در زمان حال باشید. فعالیتی برای خودتون داشه باشید توی خونه موندن جز خیالات و افکار منفی چیزی ندارد. برای روزتون برنامه بچینید.
سوگواری کردن تون رو به زمانهای موکول کنید که پسرتون مشاهده گر نباشد تا آسیب کمتری ببیند.
دست تون رو بزراید روی زانو هاتون مجدد به زندگی برگردید اتفاق بسیار دزدناکی افتاده اما امید هست و زندگی در جریان دارد و شما مسیول فرزند دیگه ای هم هستید 
ترس شما برای از دست دادن بچه تون باعث میشه همین ترس رو هم به اون منتقل کنید بجاش محبت کنید و باهاش وقت بگذرونید و لذت ببرید . ترس تون رو کنترل کنید و پیش خودتون بگید این افکار واقعیت ندارد و به معنی اتفاق افتادن نیست فقط یک فکره و واقعیت نداره و اگر خواستید برید تنفسش رو چک کنید جلوی خودتون رو بگیرید تا اینکارو انجام ندید
اگر به مرور حالتون بهتر نشد حتما به مشاور مراجعه کنید