لجبازی و اذیت کردن دخترم

از دست دخترم نه میتونم جایی برم نه کسی جرات میکنه بیاد خونمون‌.

دخترم دو سال و نیمه وقتی خودش تنهاست خیلی بهتره بازی میکنه. 

کارتن نگاه میکنه بعضی وقتها هم بهانه میاره که من زیاد رو نمیدم سریع خودش میفهمه و دیگه ادامه نمیده .ولی وقتی باباش باشه خیلی بهانه جویی میکنه و به شدت اعصاب جفتمون و خراب میکنه. به حدی که همسرم اونقدر عاشقشه ولی مجبور میشه سرش داد بزنه و یا حتی بعضی اوقات هولش میده میگه برو اونور در حد توانمون براش هر چی تونستیم در حد خیلی معمولی خریدیم ولی وقتی کسی میاد یا جایی میریم از اول تا آخر فقط گریه میکنه. با بچه ها لجبازی میکنه خوراکی هاشون و میگیره در حالی که خودش عین همون خوراکی رو داره‌.‌ لباسهاشون و ازشون میگیره اسباب بازی به هیچ کس نمیده مال اونا رو هم میگیره خوراکی هاش و نصفه میخوره و بعد میگه الا و بلا باید اون بچه خوراکیشو الان بده من...‌و خیلی کارهای دیگه. واقعا کلافه ام حسرت یک مهمونی رفتن یا مهمون اومدن درست حسابی به دلم مونده. خسته شدم افسرده شدم نمیدونم چکار کنم؟؟ با مهربونی با دعوا هرجور باهاش حرف میزنم نمیفهمه. دیگه عاجز شدم که بخوام برم بیرون