دخالت های خانواده همسر

با سلام و وقت بخیر
یکی از بدیهی ترین نیازهای هر زوجی استقلال زناشویی است و این حق شماست که در زندگی مشترک حریم شخصی داشته باشید و در مسائل زندگی شما دیگران تنها نظر خود را اعلام کنند و تصمیم گیرنده نهایی شما و همسرتان باشید. اغلب بزرگترها فکر میکنند فرزندانشان هنوز بزرگ نشده اند و به حمایت آنها حتی در زندگی زناشویی احتیاج دارند ، اساسا این موضوع مساله ساز نیست زیرا هر کدام از ما از تجربه بزرگترها همیشه به نحوی سود برده ایم اما مشکل از آنجایی شروع میشود که والدین از رفتار ما پختگی نمیبینند و ترجیح میدهند به وظیفه مقدس دخالت در زندگی فرزندانشان ادامه دهند :))
بنابراین گام اول پختگی رفتاری شما و همسرتان است تا والدین متوجه شوند شما کودک نیستید و میتوانید برای زندگی خود تصمیم بگیرید ،گام دوم برقراری ارتباط حد و مرزدار توام با احترام متقابل با خانواده همسر است ، خانواده همسر تا آخر عمر خانواده همسر هستند و هرگز نباید از آنها توقعاتی داشت که از خانواده خودتان دارید. موضوع بعدی نقش همسر در مدیرت رابطه با خانواده اش است ، همسران ( چه خانم و چه آقا ) میبایست  زمانیکه طرف مقابل حضور ندارد با خانواده خود لابی کنند و دوستانه و محترمانه از آنها در خواست نمایند که حریم شخصی زناشویی اشان را به رسمیت بشناسند و نقش زیبای خود را به عنوان بزرگتر و ریش سفید با رعایت قوانین و حد و مرز ایفا نمایند و لازم است طرف مقابل از چند و چون گفته های خصوصی همسر با خانواده اش اطلاعی نداشته باشد ، رعایت حریم خصوصی همسر با والدین از دیگر ارکان زندگی مشترک است. در نهایت تصمیم برای انتخاب محل سکونت به شما و همسرتان بستگی دارد و اگر هردوی شما بر این موضوع توافق قطعی دارید ( رضایت قلبی اهمیت بالای دارد  ) دیگران مجبور هستند با خواسته شما کنار بیایند اما گاهی انتخاب رفتار جرات مندانه با واکنش منفی اطرافیان همراه خواهد بود در این شرایط صحیت نرم و دوستانه با خانواده همسر در خصوص تصمیم گرفته شده و اطمینان خاطر دادن به آنها که قرار نیست رابطه خراب شود و احترام ها از بین برود می تواند موثر باشد. شما در این باره به حمایت همسرتان نیاز دارید.