سلام به شما مامان عزیز
به احتمال خیلی زیاد دختر شما از طریق رفتار جیغ ردن به خواسته هایش رسیده و به مرور متوجه شده که شما در برابر این رفتار تسلیم هستید بنابراین با شدت بیشتری این رفتار رو در موقعیتهای مختلف از خودش بروزمیدهد اما باید دید که انتظارات شما در چه مواردی هست و چطور اونها رو بیان میکنید که منجر به جیغ و فریاد میشه، چقدر درباره رفتارهای خوب فرزندتون تشویق و محبت کلامی دارید، چه رفتارهایی رو دوست ندارید انجام بده و آیا این خواسته ی شما در حد توان کودکتون هست؟ لازمه که خواسته هاتون رو به جای ابراز منفی مثل این کار رو نکن به صورت مثبت بگید مثلا : دوست دارم وقتی با این اسباب بازی ها بازی کردی همه رو داخل سبد برگردونی ، یا دوست دارم وقتی موهاتو خیس میکنی بعد از شونه کردن حتما با باد سشوار خشکش کنی ، یا فقط یک بار در روز اجازه داری موهات رو خیس و شونه کنی. سپس در برابر جیغ و گریه مقاومت کنید و به جای داد زدن متقابل یا دعوا کردن بگید با گریه چیزی درست نمیشه هروقت گریه ات تموم شد میتونیم صحبت کنیم ، سپس کاملا توجه تون رو از کودک بگیرید و حتی تا 15 یا 20 دقیقه هم مقاومت کنید و فقط بعد از گذشت 15 دقیقه اگه همچنان گریه ادامه داشت بگید منتظرم صحبت کنی و با اتمام گریه به کودک توضیح بدید که به چه دلیلی الان امکان انجام اون کار نیست و میتونه الان کار دیگه ای رو انجام بده ( کاریکه دوست داره بهش پیشنها بدید مثل تماشای کارتون، خمیر بازی ، نقاشی و ... ) به مرور با این برخورد برای کودکتون این مفهوم رو جا میندازید که گریه کردن راه رسیدن به خواسته نیست و هر زمانی که بدون گریه و با درخواست روشن مثل میشه .... کار را بکنم خواسته ش رو گفت تشویق کلامی انجام بدهید تا به مرور این رفتار تثبیت شود
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید