تلخی های همسر در دوران بارداری

سلام من 25 سالمه و شوهرم 30 و شوهر من خیلی بچه دوست داشت ولی من مخالف بودم چون شرایط رو خوب نمیدیدم چه از لحاظ اقتصادی چه از لحاظ روابط بین خودمون. ولی شوهرم همچنان اصرار می‌کرد که باید بچه دار بشیم همه چی با من یک مدت اخلاقش خوب شد منم دیگه باردار شدم. فکر میکردم چون بچه دوسته حتما در بارداری و بعد اون خیلی ازم حمایت میکنه چون براش با ارزشه. ولی از زمانی که باردار شدم انگار خیالش راحت شده که کار از کار گذشته و من پایبند شدم. رفتاراش به شدت باهام بد شده بخاطر یه بحث شروع کرد به کتک زدن من که حتی قبلا اینکارو نمی‌کرد الان هر چی میشه زنگ میزنه به خانوادم میگه اصلا مراعات پدر مادرمو نمیکنه ساعت 3 4 نصفه شب به بابام زنگ میزنه ناراحتشون میکنه .من جفتم پایینه و بارداری پر خطری دارم حتی تو رانندگی مراعات نمیکنه میندازه تو دست انداز با سرعت میره حرف بزنم بهم فحش میده یا تندی میکنه. یا دکترم به من گفته استراحت کن استراحت کنم مدام غر میزنه مامانم بیاد کمکم کنه باهاش بدرفتاری میکنه زودتر بره اگر هم بره میگه مادرت فلانه بیاد خونمونو تمیز کنه. رفتارش با خانوادم بدتر شده جلو خانوادم راحت سر من داد میزنه اونارو آزار میده میخواد نشون بده دخترتون زیر دست منه، حتی جدیدا به خودش اجازه میده سر مادرم داد بزنه تندی کنه. خانوادشو به من ترجیح میده حتی اگه اذیتم کنن پشت اوناست و منو دعوا میکنه. تو بارداری کارم شده گریه و غصه خوردن شبی مریضا شدم، بدنم از درون لرزش گرفته شبها خوابای بد میبینم با گریه پا میشم. دلم به حال این طفل تو شکمم میسوزه همش داره استرس و غم به خوردش میره. ولی هر چی میخوام ریلکس باشم اصلا امکانش نیست بلاخره آدمم اذیت بشم غصه میخورم. بگید من چیکار  کنم. شوهرم اصلا لیاقت نداشت پدر بشه.بهش میگم اینکارارو نکن بچت عصبی میشه ببخشید همش میگه به درک.یا دلم درد میگیره باهام بحث میکنه عین مترسک نگام میکنه مهم نیست براش حتی میگه فیلم بازی نکن.از الان بهم میگه کسی نباید بیاد دیدن بچت از فامیلتون من ازشون پذیرایی نمیکنم و نمیزارم. آخه مگه می‌شه!؟ و مامانتم تا 10 روز بیشتر نباید برای کمک اینجا باشه.برای خودش همه چی رو تعیین میکنه و اگه حرفی بزنی روزگارتو زهر میکنه؟