بی توجهی همسر

با سلام خدمت شما کارشناسان محترم

بنده تقریبا دو سال عقد بودم و 5 ماه هم از عروسیم میگذره. همسرم به طور کل مرد خوب و سالمی هست خداروشکر ولی مشکل اصلی من بی توجهی همسرم هست که واقعا سردم کرده نسبت به ادامه زندگی...طول هفته که به خاطر شرایط کاری نیستیم دلم به آخر هفته ها خوشه که جدیدا از آخر هفته ها هم متنفر شدم. چون بیشتر از همیشه حس میکنم که تنهام. متاسفانه خانوادم خیلی از من دور هستن در ساختمان خانواده همسرم زندگی میکنم. اینجایی که هستم دوست به معنای صمیمی ندارم.از خواهرم که وابسته اش بودم دورم. وقتی خونه هستیم همسرم مدام سرش تو گوشیه یا فیلم میبینه یا با تلفن حرف میزنه از گدایی محبت خسته شدم. باور کنید زنی مستقلم تحصیل کرده ام ولی واقعا اعتراف میکنم که کم آوردم. بارها به زبان نرم به همسرم تذکر دادم که به من هم توجه کنه یا کمتر با گوشی باشه ولی حداکثر یک چشم میگه و 5 دقیقه بعد دوباره شروع میشه. من مشاورم رفتم خیلی از رفتارهامو اصلاح کردم حس میکنم خیلی تغییر کردم ولی همسرم اصلا. در مقابل تغییر به شدت مقاومه. خسیس نیست ولی حواسش اصلا بهم نیست و هرجا بخوایم بریم اولویتش من نیستم با دیگران هماهنگ میکنه ما بیرون رفتنهامون واقعا کمه گاهی وقتا فکر میکنم که دارم افسردگی میگیرم. شاید بگید سر خودمو گرم کنم مستقل باشم.اینکارم کردم اوایل به شدت وابسته بودم ولی نمیتونم هضم کنم پس چرا ازدواج کردم اگه میخواستم مثل قبل تنها باشم. شاید هم بگید مردا نیاز دارن هر از گاهی تنها باشن ولی آخه چقدر این که همش پای تلویزیون باشه و همش سرش تو گوشی باشه واقعا داغونم کرده...ما آرزوهای زیادی داشتیم هیچ وقت فکر نمیکردم که کارم به مشاور و سرچ در مورد مشکلم بشه. خیلی وقتا آنقدر گریه میکنم که جونی برام نمیمونه. خودم دوست ندارم گریه کنم یا ضعیف باشم ولی نمیتونم دلم خیلی وقتا گرفته است. خواهش میکنم راهی جلوی پام بزارید...اگر میدونستم هزار برابر تنها میشم هرگز ازدواج نمیکردم...