شک داشتن همسر و افکار خودکشی

سلام. ۱۵ سالم بود که عقد کردم. و دردوران عقد رابطه داشتم. ارتجاعی بودم و همسرم انگ هرزگی بهم زد و گفت که تو از اول دختر نبودی. براش از دکتر نامه گرفتم.قسم خوردم اما باور نکرد چون بعد از ۷ سال به من شک داره اجازه نمیده جایی برم و همیشه تو خونه هستم.رفتار محبت آمیزی نداره باهام و بهم فحش میده.هرجا بریم یک جوری دلمو به یک بهونه میشکونه. من پوشش خیلی معمولی دارم اما همیشه سر پوششم با من دعوا میکنه. حتی تا دم در هم برم باید اجازه بگیرم ازش و همیشه هم اجازه نمیده

۷ سال از ازدواج ما میگذره و من شاید هنوز یک مسافرتم نرفتم باهاش

هیچ عروسی نه میزاره من برم نه خودش میره

بیشتر اوقات من تنها هستم و حتی پیش میاد دو سه شب هم خونه نیاد و اکثر شبها تا ساعتای ۱۲ پیش دوستاشه. از این زندگی بی روح خیلی خستم و گاهی حتی به خودکشی فکر میکنم. مثلا بخواد بگه روسریتو درست بپوش میگه اون موهاتو میپوشونی یا بزنم فکتو بشکونم

و تمام خواسته هاشو اینجوری میگه غیر از رابطه

چیکارش کنم؟ امیدی هست آیا؟

شک شدیدی نسبت به من داره و چند بار ازم پرسیده که تو دانشگاه دوست پسر داشتی ؟ یا یه چیز ضروری بخوام بعد از یک ماهم برم بیرون میگه رفتی ولگردی