فرزند وابسته به مادر

سلام و وقت بخیر خدمت شما
بچه ها به طور طبیعی از سن 9 ماهگی تا دو سال و نیمگی اضطرابی رو تجربه میکنند که به اون اضطراب جدایی گفته میشه و کودک ترس از دست دادن والد مراقبت کننده خود که اکثرا مادر است تجربه میکنه، اگر در این دوره مراقبت و توجه به کودک به طور درست انجام بشه و محیط خانواده بیش از حد پرتنش ، بیش از حد مراقبت کننده یا بیش از حد بی توجه نباشه به طور طبیعی اضطراب رفع میشه.اما با توجه به اینکه کودک شما همچنان این اضطراب رو داره به مرور روی اعتماد به نفس و احساس استقلال کودک تاثیر گذاشته که لازمه با دادن اطمینان به کودک که شما در صورت نیاز به کمک در کنارش هستید از او بخواهید خودش کارهایش را انجام دهد، خودش صحبت کند و بگویید چون مطمنید خودش از عهده کارهایش برمی آید دوست دارید که خودش صحبت کند و بعد از این مسولیت انجام دادن کارهایش را به عهده نگیرید مثلا به فرض در جمع اگر سلام نمیکند به جای او سلام نکنید، وقتی اسمش را میگویند و پشت شما قایم میشود به مخاطب بگویید فعلا آماده صحبت کردن نیست ولی ما منتظر میمونیم تا اگه چیزی خواست خودش به شما بگه و بعد از اون توجه رو ازش بگیرید. در واقع شما باید اجازه بدهید فشار این نیاز به کودک وارد بشود و ببیند که خودش باید از عهده خودش بر بیاید اما از سوی دیگر کوچکترین ابراز وجود و جدایی یا توانمندی رو در اون تشویق کنید و بگید که چقدر در اون عالی بوده یا چقدر از این که خودش به تنهایی با بچه ها بازی کرده خوشحال هستید . حمایت خود را از حضور فیزیکی به حضور غیر مستقیم کلامی تبدیل کنید تا به مرور این جدایی اتفاق بیفتد. موفق باشید