خسیس بودن همسر در دوران عقد

سلام دوست عزیز
مرسی از اینکه نی نی سایت رو واسه بیان مشکلتون انتختب کردید.
اول یه نکته رو بگم برداشت شما ازینکه فکر میکنه من پررو میشم از نظر روانشناسی یه تحریف شناختی از نوع ذهن خوانی هستش که فرد بطور دلخواه و بدون دلیل محکم درباره ی علت رفتار دیگران نتیجه گیری منفی میکنه و این مساله خودش جای کار اداره. مساله بعدی اینه که تا حالا در این مورد با همسرتون صحبت کردید؟احساستون رو گفتید؟ خواسته ها، تقاضاها و نیازهاتون رو باهم درمیون گذاشتید؟ حتما در شرایطی که هر دو در آرامش هستید در مورد این مسایل کاملا باز و بی پرده با هم صحبت کنید. . نکته ی دیگه اینکه شما واسه خانواده، همکار، دوست، فامیل و ... زندگی نمیکنید بنابراین دغدغه های ازین نوع رو وارد رابطتون نکنید و روی ارتباط دو نفره ی خود و همسرتون متمرکز بشید. لطفا به نکاتی که در ادامه بهشون اشاره میکنم دقت کنید و راطتتون رو با توجه به این نکات بسنجید.
آیا مشکل فقط خساست یا پول خرج نکردنه و مهم تر از اون خساست از نظر شما چیست؟ آیا همسرتون به اندازه توان مالیشون نیازهای شما رو برآورده می کنن و شما باز ناراضی هستید؟ اگر چنین باشد شما هم در این مشکل سهیم هستید و درگیر سیستم معیوبی هستید که ارزش دیگران رو با پول می سنجید.
حل کردن مشکل خساست کار ساده ای نیست و فقط باید تلاش کرد تا این رفتار تعدیل بشه. در مورد مشکلی که مطرح کردید 2 حالت وجود دارد:
1: اگر بین شما و همسرتون رابطه عاطفی خوبی برقرار هستش و در دیگر مسایل با هم تفاهم دارید و مشکل فقط خساست همسرتونه باید بدونید که خساست یک مشکل روانشناختی هستش که ریشه در ناامنی درونی افراد داره. برای بعضی افراد پول تکیه گاه هویتی ست و اگر اون  رو از دست بدن دچار ناامنی و اضطراب میشن بنابراین با جمع کردن افراطی پول آرامش روانی و دورنی خودشون رو حفظ می کنند.
گاهی افراد پول رو نشونه احترام و منزلت می دونن و کسی که این مشکل روانشناختی رو داره از دست دادن پولش به معنی از دست دادن احترام و ارزشمندیش هستش و اشتباهه که انتظار داشته باشید به راحتی پولش رو خرج کنه و احترام خواهی خودش رو کنار بگذاره و هرچه در این مورد بیشتر تلاش کنید تنها منجر به دعوا و ناکامی خواهد شد.
2: اگر ارتباط شما و همسرتون در ديگر زمينه های زندگی هم نامناسب هستش، می تونه نشونه وجود مشکلات وسيع تر در رابطه شما با همسرتون باشه و اختلاف شما عميق تر از چيزی هستش که در سوالتون مطرح کرديد. در این موارد همه اعضای خانواده به بررسی همه جانبه و تغيير در روابط خود نياز دارند تا با تعيين مجدد جايگاه و مسئوليت های هر فرد مرزهای جديدی در خانواده شکل بگيره. چرا که اگر يکی از زوجين رشد عاطفی لازم رو کسب نکرده و به بلوغ و پختگی لازم دست پیدا نکرده باشه، در زندگی مشترک موفق نخواهد بود.
اگر همسرتان از قبول مسئوليت های خود در زندگی مشترک طفره می رود و خشم حاصل از اختلافات در ديگر موارد زندگی تان را به اين صورت بروز می دهد بهتره که به ريشه يابی مشکل او بپردازيد.
توصیه من مراجعه حضوری به یک روانشناس خانواده هستش.
شاد و پیروز باشید.