دوست عزيز سلام
اين خيلی خوب است كه شما دختران را ميشناسيد و ميدانيد كه نيازش به توجه شما زياد است اما شما احساسات دخترتان را نميشناسيد اين احساس و اضطرابی كه امروز دارد تجربه ميكند تبديل به واكنش بدنی شده است و خودش هم باورش شده است ، پيشنهاد ميكنم به هيچ عنوان به راه رفتنش واكنش نشان ندهيد و زمانيكه ميبينيد اينگونه راه ميرود خود را مشغول رفتاری نماييد و فورا از او كمک بخواهيد تا كنارتان باشد و به او مسئوليت رفتاری را بدهيد تا توجه مثبت شما را داشته باشد (مثلا كيک پختن)و در پايان فعاليت او را تشويق نماييد و همچنين از آشنايان خود درخواست نماييد بصورت خصوصی كه از واكنش نشان دادن به راه رفتن كودكتان خودداری و به رفتارهای مثبت او توجه كنند.
سپاس
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید