2794

من 23 سالمه شوهرم 33 یک بچه 20 ماهه هم داریم از سال 87 در عین بی آگاهی و بی علاقگی با شوهرم ازدواج کردم اینکه چرا و برای چیشو خودمم نفهمیدم بعد ده سال فقط میدونم هیچ علاقه ای بهش نداشتم پسرعمم هست کاری به اینا ندارم . دوران نامزدی و عقد دعوا زیاد داشتیم اصلا انگار کنترل رفتار نداره یک بار دوران نامزدی سر یه سوء تفاهم چنان جنگی راه انداخت که خدا میدونه جلو همه خانواده اش کلا آدم بی منطق و عصبیه منم در مقابل فقط بهش بد و بیراه میگم چون کاری ازم بر نمیاد الان سه ماهه که دست روم بلند میکنه کوچکترین دعواییم بشه به خانوادم نمیگم چون تو فامیل همه فکر میکننن ما عاشقیم و شوهرم خیلی خوبه مادرم هم نمیذاره جدا بشم میگه این حرفا چیه بچه داری و همه همینطوره زندگیاشون اینم بگم بیشترین تحملم بخاطر پسرمه که بچه طلاق نشه بهشم میگم بریم مشاوره مسخره میکنه منو به نظر شما این زندگی دوامی خواهد داشت اگه برم مشاوره تکی و بهش زنگ بزنن که بیاد اونم اینجوری میشه؟

پاسخ مشاور

مشاور خانواده و زوج درمانی

سلام 
این زندگی با شرایطی که توضیح دادید دوامی نخواهد داشت و در صورت ادامه دادن تحت این شرایط ، تبعاتش دامن گیر فرزندتان خواهد شد ، جو سرد عاطفی ، مشاجرات متعدد تاثیر مخربی بر فرزند شما خواهد داشت ، به شما توصیه میکنم بصورت انفرادی به روان شناس مراجعه نمایید تا مسأله همه جانبه مورد بررسی قرار گیرد
پایدار باشید

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha