سلام خدمت شما مادر عزیز، برخی از رفتارهای فرزندان الگو گرفته از رفتارهایی هست که در والدین یا اطرافیان مشاهده میکنند، در شرح مساله تان فرمودید که هروقت فرزندان شما با هم دعوا میکنند بر سر آنها فریاد میزنید. با این رفتار شما دو پیام به کوکانتان انتقال میدهید : 1-اول اینکه من چون در آرام کردن اوضاع ناتوان هستم فریاد میزنم و کار دیگری از دست من بر نمیاید 2-هر زمان به اختلافی خوردید به جای صحبت کردن فریاد بزنید چون موثر است .
هیچ کدام از دو پیغام بالا پیامهای مطلوبی نیستند و شیوه ای غلط برای مدیریت رفتار است. پس در درجه اول لطفا فریاد نزنید. 2-ببینید درگیری کودکتان بر سر چه چیزی است، خیلی از مواقع بچه ها خودشان میتوانند موضوعشان را حل کنند به محض اینکه صدای داد و فریاد شنیدید نخواهید آنها را ساکت کنید منتظر بمانید تا ببینید بعد از چند دقیقه همچنان صدای آنها زیاد است و به کمک شما نیاز دارند بعد از آن ببینید دعوا بر سر چه چیزی است ، مثلا اگر مربوط به اذیت کردن بچه بزرگتر به بچه کوچکتر است به بچه بزرگتر بگویید وقتی خواهرت را میزنی دردش میگیرد، یا وقتی اسباب بازی اش را برمیداری اون چون کوچیک تره نمیتونه مثل تو صحبت کنه و گریه اش میگیره ، سعی کنید علت دعوای پسرتان را متوجه شوید ممکن است پرخاشگری ایشان به علت احساس حسادت نسبت به خواهر کوچکترش باشد اگر اینطور است سعی کنید به هردو فرزندتان به یک میزان توجه و محبت نشان دهید و به پسرتان بگویید خواهرش خیلی دوستش دارد. نقش شما در ایجاد رابطه خوب بین دو فرزندتان بسیار پررنگ است و به هر میزانی که محبت و آرامش در وجود خود شما بیشتر باشد فرزندان شما هم آرامتر خواهند بود و ارتباط نزدیکتری بین آنها شکل خواهد گرفت.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید