در مورد برخی از کودکان گریه ی شدید می تواند دلایل روانشناختی در پی داشته باشد:
۱. افسردگی: کودک در طول دوره ی افسردگی حساس تر و زودرنج تر می شود، سریع تر بغض می کند و گریه کردن هایش افزایش می یابد، اما باید این را بدانیم که هر گریه ای نشانه ی افسردگی نیست.
۲. اضطراب: کودکان مضطرب به دلیل نگرانی ها و دلمشغولی های خاصی که دارند بیشتر از کودکان دیگر گریه می کنند.
۳. نافرمانی مقابله ای: کودکانی که لجبازی و نافرمانی مقابله ای دارند، گاهی رفتارهای قشقرق به پا کردن، جیغ و گریه ی شدید و ادامه دار از خود بروز می دهند تا با والدین و اطرافیان خود لجبازی کنند.
۴. اوتیسم: گریه کودک اوتیسم معمولا با کودکان دیگر متفاوت است. گریه کودک اتیسم به حدی شدید است که گویی تارهای صوتی او در حال پاره شدن است.
۵. شرطی شدن: بسیاری از کودکان یاد گرفته اند که در مقابل هر چه که می خواهند گریه کنند و اگر از این روش جواب بگیرند، نسبت به این موضوع شرطی می شوند و یاد می گیرند که هر چیزی که می خواهند گریه می کنند.
۶. نیاز به محبت: گاهی کودکان نیاز به محبت دارند و اگر در موقعیت ناایمن و ترس قرار بگیرند، ممکن است از طریق گریه و زاری این احساس نیاز را بیان کنند.
۷. جلب توجه: بعضی از کودکان برای این که توجه اطرافیان را به خود جلب کنند شروع به گریه می کنند.
بهترین راه برای گریه ی کودکان در درخواست های غیر منطقی، توجه نکردن است. نسبت به گریه ی او بی تفاوت باشید. می توانید آینه ای را در مقابل صورت او بگیرید تا خودش را در حال گریه ببیند، این کار باعث افزایش تفکر نسبت به رفتار می شود. دست کودک را بگیرید و ۱۵ ثانیه به چشم های او نگاه کنید، اما اخم نکنید و کاملا خنثی باشید.
گریه کودک برای افرادی که اولین بار پدر و مادر می شوند می تواند شرایط اضطراب آوری ایجاد کند. در هنگامی که کودک شما گریه می کند و شما دلیل آن را نمی دانید آرامش خود را حفظ کنید و از روانشناس کودک برای آرام کردن کودک راهنمایی بخواهید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید