با سلام
دوست عزیز متاسفانه درنوشته تون کوچک ترین اثری از همدلی باهمسرتون مشاهده نمیشه واینکه فقط شرایط خودتون رو در نظر گرفتید بدون کمترین توجهی به شرایط بحرانی همسرتون اینکه ایشون درحال گذروندن پروسه سوگ هستند ودچار فقدان شدن البته شرایط شما هم قابل درک هست ولی هرمساله ای راه حلی داره شما احتمالا ازمهارت ارتباطی وگفتگو برخوردار نیستید وگرنه به راحتی میتونستید با ایشون صحبت کنید واز احساسات خودتون در این مورد بهشون بگید مثلا میدونم شرایط سختی رو تحمل میکنی خیلی دلم میخواست تمام وقت در کنارت بودم وازت حمایت میکردم چون الان به شدت به من وحمایتم احتیاج داری ولی چون دوقلوهستند باید انرژی زیادی برای اونا بزارم واسه همین چند روز بیشتر نمیتونم خونه مامانت بیام ولی توهروقت خواستی میتونی پیششون باشی منم هرزمان تونستم میام پیشتون .......
با این ادبیات فقط راجع به خودتون ،احساساتتون وشرایطتون به همسرتون گفتید بدون اینکه ایشون رو هدف قرار بدید وقتی ازخودتون حرف میزنید همسرتون گارد نمیگیره واحتمال بیشتری داره شرایطتون رو بپذیره ضمن اینکه احساس میکنه ازجانب همسرش درک شده .
امیدوارم بتونید شرایط ایشون رو درک کنید وباهاشون همدل وهمراه بشید.
موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید