سلام مادر عزیز. درود بر شما.
بیداری و بیقراری و گریه های طولانی نشانه بیش فعالی نیست.
اینکه مساله چیست بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد. مثل گفتار کودک، وضعیت روانی حرکتی کودک، وضعیت شناختی کودک، وضعیت عاطفی و.... .
توصیه ای که در ادامه برای شما دارم توصیه ای کلی است که اگر با این اقدامات گریه های دلبندتان کاهش پیدا نکرد به یک متخصص روان شناسی کودک برای ارزیابی مراجعه نمایید.
دقت نمایید این گریه ها چه زمانی بیشتر هستند در چه ساعاتی و در هنگام چه درخواست هایی.
حتما در طول روز زمان هایی را برای بازی های فعالیتی و شاد(مثل قایم باشک، توپ بازی، دنبال بازی و...) اختصاص دهید و در این بازی ها خودتان با کودک بازی کنید.
بخشی از لجبازی های کودکان در 2 سالگی طبیعی است مانند مقاومت در خوابیدن، غذا خوردن، لباس پوشیدن. در چنین مواردی با صبوری و بازی با کودکتان رفتار کنید.
در برابر هر رفتار مثبت هرچند کوچک تشویقش نمایید و سعی کنید بکن نکن های خود را تا جایی که میتوانید کمتر کنید. در طول یک روز تعداد بکن نکن های خود را به کودکتان یادداشت نمایید و توجه کنید که چه میزان دستور در طول روز به او میدهید. تعدد دستور باعث نافرمانی و لجبازی میشود.
شاد و سربلند باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید