سلام؛ دوست عزیز ابتدا باید مشخص کنید که فرزند شما بعد از یک دوره کنترل ادرار و استفاده از توالت در حال حاضر قادر به کنترل ادرار نیست یا اینکه از توالت رفتن امتناع میکند؟ این دو علت دو مقولهی جداست. اگر فرزندتان قادر به کنترل ادرار نیست باید به او زمان دهید تا دوباره این توانایی را به دست بیاورد و آموزش کنترل ادرار را با صبر و حوصله از سر بگیرید. ولی اگر فرزند شما قادر به کنترل است ولی از رفتن به توالت امتناع میکند باید دلیل این امتناع از توالت رفتن را کشف کنید. اینکه آیا از توالت رفتن میترسد؟ دلیل ترس چیست؟ یا اینکه لجبازی میکند و از این راه در پی کسب توجه شماست. اگر کودک به دلیل ترس یا لجبازی از رفتن به دستشویی امتناع میکند در ابتدا باید احساس کودک را درک کنید، از نظر عاطفی کودکتان را ارضا نمایید، از اجبار و تنبیه کودک بپرهیزید، توجه کافی به کودکتان داشته باشید و به کودک زمان کافی بدهید تا آمادگی پیدا کند سپس از ابتدا آموزش توالت رفتن را به او آموزش دهید. دوست عزیز رفتار با کودک دلبندتان اهمیت زیادی در توانمندی دوباره کودکتان در استفاده از توالت دارد. فرزند شما کوچک است و به تازگی توانایی کنترل ادرار خود را پیدا کرده است؛ بسیار مشاهده میشود که کودکان تا تثبیت این توانمندی زمانهایی بنا به دلایلی لباس خود را خیس میکنند. بنابراین شما باید صبور باشید و آموزش استفاده از توالت را دوباره شروع کنید. در انجام این کار عجله نکنید. بلکه باید با برنامه ریزی و زمان بندی مناسب این کار انجام شود. اولین مرحله برای آموزش کودک این است که باید اطلاعات نسبی از برنامه دستشویی رفتن بچه ها داشته باشید . یک هفته قبل از آموزش باید به طور مرتب برنامه دستشویی رفتن کودک راکنترل و یادداشت کنید . حتما هفت روز را بنویسید چون میانگین بهتری را به دست می آورید. مثلا کودک بعد از صبحانه مدفوع می کند و بعد از دو ساعت ادرار می کند ... ساعت ها مهم نیستند و در واقع نکته مهم فاصله زمانی آنهاست چون خواب کودک متغیر است. مساله بعدی خرید یک لگن خوب و هیجان انگیز برای بچه است. چند لگن خوب را انتخاب کنید و به فرزند خود اجازه انتخاب بین آن چند عدد را بدهید. به اولین لگنی که علاقه نشان داد و با آن بازی کرد، همان را برایش خریداری کنید. پس از آن چند روز لگن را در اتاق کودک یا در جلو تلویزیون بگذارید ( البته قبل از این که از لگن استفاده شود) تا کودک به آن عادت کرده و با آن بازی کند .سپس آن را به دستشویی برده و در محل ثابتی قرار دهید و دیگر هرگز آن را خارج نکنید. کار را هم به این شکل باید شروع کنید که زمانی که فرزندتان از خواب بیدار شد، بلافاصله او را سرلگن بنشانید و سپس به او بگویید حالا جیش کن. در عین حال برایش هم کتاب و اسباب بازی هم ببرید و چون مثانه اش پر است خود به خود تخلیه می شود. بعد از این که دستشویی اش تمام شد، او را ببوسید و بیست دقیقه او را باز بگذارید و پس از سپری شدن این مدت، دوباره او را پوشک کنید. دو ساعت بعد دوباره پوشکش را باز کنید. اگر خشک بود دوباره کودک را بر سر لگن بنشانید و همان مراحل قبل را که در دستشویی انجام دادید دوباره تکرار کنید، ولی اگر خیس بود یعنی کودک زودتر از دو ساعت جیش می کند که با چند بار امتحان زمان آن دست تان می آید، همان زمان بچه را باز کنید و روی لگن بنشانید. این برنامه ای که در آن یک هفته قبل از آموزش که ساعت ها و فواصل زمانی ادرار و مدفوع های کودک را یادداشت می کنید در هفته اول آموز ش بسیار برای تان کارآمد است و می توانید از آن استفاده کنید. اگر جیش کرد در لگن دوباره بیست دقیقه او را باز بگذارید و دوباره پوشک کنید و همین طور تا آخر شب این روال را ادامه بدهید. البته در زمانی که از خانه بیرون می روید، اصلا نیازی نیست این برنامه را ادامه بدهید مگر اینکه جای مناسبی را برای تخلیه ادرار کودک داشته باشید. نکته مهم این بخش این است که کودک در فاصله بین دو جیشش حتما باید پوشک داشته باشد. حتی اگر مطمئن باشید در این فاصله جیش نمی کند. بعد از مدتی اگر کودک را از پوشک شب گرفتید ولی بعد از مدتی یک یا دو شب دوباره ادرار کرده، به احتمال خیلی قوی به وجود آمدن برخی تغییر شرایط روحی درکودک مثل زمانی که به مسافرت می رود، دور شدن از پدرش، یا خستگی بیش از حد یا این که مایعات زیادی را قبل از خواب مصرف کرده است، سبب بروز این حالت در او شده است. یکی از مسائلی که کار را به مراتب سخت می کند خوردن شیر در هنگام شب است . دو نوع کودک در زمان ادرار شب داریم: یکی کودکی که با وجود خوردن شیر در هنگام شب ، تمام شب را خشک است و پوشکش را خیس نمی کند، ولی دم صبح ادرار می کند ( علامت بارزش هم این است که دم صبح به خودش می پیچد ). در مورد این نوع بچه ها و بچه هایی که زیر دو سال سن دارند، چون همکاری لازم را در مورد این که سر ساعت آن ها را بیدار کنید و سر لگن بنشانید انجام نمی دهند و از طرف دیگر با بیدار کردن شان، در خواب آن ها مشکل به وجود می آید، این روش را چندان توصیه نمی کنیم. دسته دوم از بچه ها، بچه هایی هستند که از همان شب ادرار می کنند و پوشک شان خیس است. به همین دلیل چون در این بچه ها هنوز آمادگی لازم برای گرفتن آن ها از پوشک به وجود نیامده است، نباید آن ها را از پوشک گرفت. البته این مساله گاهی حتی تا سه سالگی بچه هم طول می کشد که و نکته دیگر این که اسم این کار این به هیچ وجه شب ادراری نیست و نباید با آن اشتباه گرفت. پایدار و پیروز باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید