سلام؛ دوست عزیز کودکانی که در این فاصله سنی گاز می گیرند اغلب به دلیل عصبانیت یا به خاطر داشتن قدرت کنترل دیگران و یا احساس ضعف و یا ترس این کار را انجام میدهند. مثلا موقعی که در جنگ و جدالی بازنده شوند و یا زمانی که از اسیب و ازار دیگران بترسند. گاز گرفتن در این سن می تواند دال بر داشتن مشکل در بروز احساسات کودک باشد و یا عدم توانایی در کنترل خویشتن. قبل از هر اقدامی سعی کنید با بررسی رفتارهای کودک علت آن را بفهمید و ببینید چه شرایطی کودک را در این وضعیت قرار داده؛ عصبانیت، خشم، ناتوانی، دفاع، درخواست توجه و... در ابتدا سعی کنید علت بروز این رفتار را از بین ببرید. اغلب مشاهده میشود کودکان برای جلب توجه والدین دست به رفتارهای پرخاشگرانه میزنند. بنابراین به شما توصیه میکنم از طریق بازی، محبت فیزیکی و کلامی، نوازش، تشویق و تحسین رفتارهای مثبت کودک، نیازهای عاطفی او را ارضا نمایید. آرامش خودتان را حفظ کنید و عکسالعمل تند نشان ندهید، چون تنبیه شدید او را متهاجمتر و پرخاشگرتر میکند. با او گرم و دوستانه، اما جدی برخورد کنید تا احساس امنیت کند تا اگر خواست دلیل کارش را بگوید ترس مانع نشود. مفهوم درد را برای او شرح دهید وبه کودک یاد بدهید که این راه روش درستی برای رسیدن به خواسته ها نیست. اغلب مواقع می توان با کمک به کودک در بروز احساساتش به طور صحیح مانع از این رفتار ناخوشایند وی شد. سریع، ولی با آرامش، مداخله کنید. کودک را از جمع دور کنید. هرگز برای تلافی، او را گاز نگیرید. قاطعانه، به وی بگویید «گاز نگیر. گاز گرفتن، آسیب می رساند و من به تو اجازه نمی دهم گاز بگیری و به کسی آسیب برسانی.»؛ به کودک یاد بدهید که برای ابراز خشم و ناراحتی خود، راه های درستی وجود دارد. به او، مهارت گفتن «نه» یا استفاده از جمله «این مال منه» یا «بس کن» را یاد بدهید؛ به کودک خود آموزش دهید که برای بیان احساسات، به جای کارهای این چنینی، از لغات استفاده کند؛ البته پس از فروکش کردن هیجانات منفی وی؛ اثر گاز گرفتن وی را توضیح دهید؛ مثلا بگویید «علی گریه می کنه؛ چون تو، او را گاز گرفته ای و به او آسیب رسانده ای.» بعد از دادن آموزش به کودکتان، به او توضیح دهید که حق نداری به دیگران آسیب برسانی و در صورت گازگرفتن دیگران تنبیه خواهی شد. تنبیه هایی که در نظر می گیریم باید از نوع محرومیتی باشد، یعنی او را از حضور در کنار دیگر کودکان یا افراد خانواده دور کنیم البته اگر او را به طور موقت و تنها در اتاقی می گذارید. دقت کنید که اتاق ترسناک نباشد و مدت زمان آن به اندازه خوردن یک سیب باشد یا یک ساعت کنارش قرار دهید و بگویید بعد از زنگ زدن می توانی از اتاق خارج شوی (مثلا مدت ۳ دقیقه). با این اعمال به کودک می فهمانیم که ما در دنیایی زندگی می کنیم که اگر خشمگین شدیم حق نداریم مستقیم وارد عمل شویم. برطرف کردن علل احتمالی گاز گرفتن. استرس هایی نظیر شلوغی، سروصدا، گرسنگی، خستگی، خواب آلودگی، نبودن اسباب بازی، بی توجهی یا توجه زیاد به کودک، می تواند او را در این حالت قرار دهد. مراقب باشید که این موضوع را به عنوان یک اتفاق بامزه و جالب تلقی نکنید. او باید بداند که در محیط زندگیاش، این کار، عملی ناپسند و قبیح به حساب می آید. پایدار و پیروز باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید