شوهر رفيق باز

سلام . من ٣ ساله ازدواج كردم . ٥ هفته ديگه زايمانمه

ولی حتی شوهرم تو بارداری منم دست از رفيقاش برنميداره . كار خلافی انجام نميدن 

شبها ميرن قهوه خونه در حد قليون

اما اين تنها گذاشتن های شبانه اش ديوونم كرده . هر راهی بگين رفتم با خوبی، با تندی،حتی يک بار قهر كردم رفتم خونه مامانم، چند روز خوب بود بعد دوباره مثل قبل شد. همش ميگه من از صبح تا شب كار ميكنم و با همه سروكله ميزنم دوست دارم يک ساعت شبها خوشی كنم. اما نميگه من اين خوشی رو با زنم بكنم. خيلی برای من وقت كم ميذاره. همين كه بهم پول ميده و نيازهای ماديم رو برآورده ميكنه فكر ميكنه كافيه. حتی يک وقتايی گريه هم ميكنم براش كه چقدر سختمه كه شب ها ميره بيرون فقط ميگه ببخشيد راست ميگی برات وقت كم ميذارم و دوباره كارشو ادامه ميده...

واقعا اذيت ميشم همش دوست داره با مردها باشه و خوشی كنه تا من كه زنشم. يک بار آرزومه بعد از كارش كه مياد خونه ديگه بيرون نره و پيشم باشه. اينم بگم كه اون ٢٥ سالشه و من ٢٣

😔😔😔