سلام خسته نباشید .واقعا نمیدونستم دردمو به کی بگم.من دختری بودم ۱۷ ساله ک ازدواج کردم نه با تمایل خو

سلام خسته نباشید .واقعا نمیدونستم دردمو به کی بگم.من دختری بودم ۱۷ ساله ک ازدواج کردم نه با تمایل خودم بلکه یجورایی تصمیم خانوده و من وقتی به خودم اومدم که با کسی ازدواج کرده لودم که دوستش نداشتم و اینکه من خیلی عاطفی هستم و همسرم سرد و اصلا هیچ گونه رابطه عاطفی چه کلامی و .. با من نداشتن...تا چند ماه پیش یه نفر از اشنایان دور در تلگرام ب من ابراز علاقه کرد شدیدا از خیانت متنفرم و خیانت نکردم ولی طی اون چند روز که خودمم نمیدوم چرا جوابشو میدادم...تا اینکه یروز همسرم فهمید البته پیام هاشو ندید فقط شمارشو دید و وقتی ذخیره کرد عکس هاشو دید و من خیلی توجیه کردم ک کاری نکردم و اصلا بهش نگفتم ک ابراز علاقه کرده چون شوهرم الان نمیشناسش که اشناه دوره ولی اگه بعدا بفهمه خیلی بد میشد...خلاصه من با حرفام قانعش کردم ک خیانت نکردم شوهرمم اگه صد در صد میدونست خیانت کردم جدا میشدیم اون الان قانع شده ولی مثل قبل نیست تا دعوا میشه بهم میگه خیانتکار یا سریع اون مسئله رو پیش میکشه یا دیگه نمیزاره لا دوستام یا تنهایی جایی برم کلا اعتمادشو کامل از دست داده.خیلی عذاب میکشم تا الان بی مهری هاشو تحمل میکردم الان زندگیم بدتر هم شده توروخدا بهم بگید برای اینکه دوباره کامل بهم اعتماد کنه باید چکار کنم من واقعا زندگیمو دوست دارم همسرمم دوست دارم .ای کاش هیچوقت جواب پیام های اون شخص رو نمیدادم زندگیم بهم ریخته....