رفیق بازی همسرم

سلام دوست عزیز

نکته خوبی اشاره کردی که متوجه آن شدی. غر زدن شما کاری رو از پیش نمیبره. مقتدرانه باید صحبت کنید که البته الان با توجه به شرایط شما به نظر درست نمیاد. غر زدن شما فقط باعث میشه که ایشون فقط توجیه بکنه و در نهایت یک وقتی بی حرمتی و بی احترامی پیش بیاید.

در رابطه با خانواده همسر، شما در کمال احترام و خیلی محکم بهتره که براشون شرایط رو توضیح بدین و رفتار های نادرست پسرشون رو نباید از چشم شما ببینند.اگر پسرشون به اون ها هم بی احترامی کنه چی؟ از چشم شما میبینند. حالا اگر میشد یه آدم موفق چی؟ اونجا دیگه از چشم شما میدیدند یا نه میگفتند پسر خودمون همه کار کرده. پس اون ها هم فقط دنبال یک مقصر هستند. شما میتونین تمام این صحبت ها رو با لحن قشنگ و دوستانه برایشان توضیح دهید. 

در زمینه جدایی، شما آخرین راه حل رو بهتره بگذارید برای جدایی.

ببینین که این رفتار های همسر شما از کی به وجود اومده؟ آیا از روز اول هم اینطور بوده؟ رابطه جنسی شما در چه وضعیتی هست؟

این که راحت میگن من همینم تغییر نمیکنم اگر میخواهی برو... به نظر می آید که هدفی پشت این رفتار ها وجود داره که با نبود شما این هدف راحت تر عملی میشه و به نظر میاد که انگیزه ایشون در زندگی زناشویی پایین آمده که علتش باید خیلی دقیق تر از این بررسی بشه.

پیشنهاد من اینه که خیلی زود به یک مشاور خانواده مراجعه کنین که بتونن با شما رو در رو صحبت کنند و اطلاعات لازم رو از شما بگیرند.

پایدار باشید