2794
logo

کلیـنـیـک
از ما بپرسید

کلینیک

از ما بپرسید
از ما بپرسید

کلینیک

  1.  کلینیک
  2.  پرسش ها
  3.  روانشناسی
  4.  رفتار مناسب با خانواده همسر

رفتار مناسب با خانواده همسر

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 48 بازدید

با سلام. خانواده هامون شهرستانند، از اول سر مسائل قبلی بین خانواده ها که البته المخالف به خانواده پدرم ربطی نداشت، مخالف بودند، یه ساله بچم بدنیا اومده، خانوادش خیلی به من و پسرشون بی عاطفه اند و بی احترامی شون زیاده، ولی فقط به زبون میگن پسرمون و بچه رو دوست داریم. مثلا هر رفتاری خودشون بکنن ایرادی نداره، مثلا: همه کاراشون از ما مخفی میکنند مثل خونه خریدنشون، بعد ما اگه چیزی داشته باشیم که بهشون نگیم بهشون برمیخوره، شوهرم بچه ارشده ولی اونا به دخترشون بها میدن، رویه ام تا الان بر اساس احترام بوده، ولی نتیجه در برابر بی احترامیشون نسیبم نشده، شوهرم پشتم هست، ولی معمولا نمیفهمه کنایه زدن یا بی احترامی شون براش مهم نیست، وقتی بچمون بدنیا اومد هیچ احوالی تلفنی هم نپرسیدن. 

در برابر حرفها و کنایه پدرشوهرم چه جور رفتار کنم؟ با حرفهای دخالت آمیز مادرش چیکار کنم؟ چطور محترمانه بهش بگم زندگی و حقوق ما، مهمونامون، به خودمون ربط داره، در برابر بی محلی خواهرش که بعد یک سال هنوز بچه ما رو احوال نپرسیده چه رفتاری کنم؟ قبلا قهر کرذیم بعد من پیشقدم آشتی شدم ولی بی احترامیشون بیشتر شد، چیکار کنیم حداقل بهمون بی احترامی نشه ، با عمه عموهاش که تحت نظر پدر و مادرش به ما بی محلی میکنند چطور رفتار کنیم؟ بعد 6 ماه مادرش یه بار تماس گرفته ولی خواهرش هیچی ، حالا میخوام  برم شهرستان، رفتارم باهاشون چجور باشه ؟


اطلاعات تکمیلی

سن 30 وضعیت تاهل متاهل
  • خانواده شوهر
  • رفتار
    • پاسخ مشاور

    مشاور خانواده و کودک

    سلام دوست عزيز


    اينكه همسرتون پشتتون هست حمايت خوبی رو نصيب شما ميكنه.

    ما هميشه خودمون احترام رو برای خودمون به وجود مياريم.اول به خودمون احترام بگذاريم تا ديگران به ما احترام بگذارند. بعد به ديگران احترام بگذاريم. احترام متقابل خيلی خوب و در روابط سالم عنصر مهميه ولی اگر كسی در مقابل احترام شما بهتون احترام نگذاشت از خودتون نبايد ناراحت بشين. ما نميتونيم ديگران رو مجبور كنيم به اينكه با ما درست رفتار كنند و احترام بگذارند.

    شما به همين رويه خودتون ادامه بدين چون خانواده هستند. كنايه هايی رو كه همسرتون متوجه نميشوند رو ميتونين يكى دو بار بهشون بگين و ناراحتيتون رو هم بيان كنين اما بعد از تكرارهای بيشتر ديگه خسته كننده و بی تأثير ميشه و حكم غر زدن رو ميگيره.

    شما بهتره  سعی كنين با احترام قائل شدن برای خودتون نشون بدين كه هر رفتاری رو پذيرا نيستين. دوستشون دارين ولی استقلال هم دارين و اجازه دخالت نميدين. هر خانواده ای حد و مرزی داره. با قهر كردن مسئله حل نميشه فقط نديد گرفته ميشه و ناراحتی ها چند برابر ميشه. اگر زمانی شد كه بحثی پيش آمد بهتره مستقيما حرفتون رو بزنين. مثلا من ناراحت شدم كه شما حال نوه تون رو نمی پرسين دوست دارن بدونه كه مادر بزرگش چه قدر به فكرشه. يا اگر ناراحت ميشن كه چرا از مسائلتون نميگين چيزی بگين كه ما هم مثل همه خانواده ها يک سری حريم های خصوصی داريم همونطور كه شما هم رعايت ميكنين ما هم دوست دارين رعايت كنيم، يا حتی بگين اِ ناراحت شدين؟ آخه فكر نمی كردم كه چيزی باشه كه بايد بيانش كنم.

    حالا اينا مثال بود اما هر حرفی كه با تو يا شما شروع نشه، از خودتون شروع كنين و احساستون رو بگين و بعد چيزی كه ميخواين رو بگين.

    مخالفت های اوليه بر اين شرايط شما بيشتر اثر ميگذاره ولی در هر صورت شما با حفظ ادب ميتونين انتظاراتتون رو بيان كنين ولی به زور هم نخواين كه اونطور كه ميخواين باشن چون اينطوری خودتون بيشتر ناراحت ميشين.


    موفق باشيد

    تجربه شما

    اولین نفری باشید که نظر میدهید
    login captcha