سلام دوست عزیز
با توجه به شرایطی که توضیح دادین متوجه شدم که خودتون هم دارین اذیت میشین و دوست دارین که این شرایط تغییر بکنه.
من یکسری از شرایط شما رو نمیدونم اما شما میتونین این موارد رو بررسی کنین:
آیا از اول ازدواجتون همین طور بودین یا از زمان خاصی این رفتار ها به وجود آمده؟پس بررسی این که از چه زمانی این رفتار ها شروع شده.
آیا به غیر از همسرتون با شخص دیگری هم اینطور هستین؟مادر،پدر...
آیا رفتار خاصی از همسرتون میبینین که این رفتار ها رو میکنه؟
آیا بعد از این رفتار ها و واکنش ها احساس رضایت میکنین؟و اینکه رو روابطتون با همسرتون تاثیر مثبت داره یا نه؟
در مقابل رفتار های شما همسرتون چه واکنشی داره؟آیا تا به حال با همسرتون در این رابطه صحبت کردین؟
این افکاری که سراغ شما می آیند مثل یک سم میمونه که باعث میشه رفتار های بعدی شما هم سمی باشه و شما رو اذیت میکنه و مطمئن باشید که تاثیرات منفی در درازمدت بر روی روابط شما میگذارد.
هر وقت همسرتون از نظر شما دیر کرد و متناسب با برنامه ریزی شما عمل نکرد با خودتون فکر کنید که آیا زندگی واقعی و شرایط حتما باید بر اساس آنچه که من فکر میکنم جلو بره؟آیا همه چیز می تواند تحت کنتر صد در صد شما باشد؟ البته که نه.
اگر فکر میکنید که همسرتان به شما دروغ می گوید ،شواهدی و مدرکی برای این فکرتون وجود داره؟ اگر نه کدام یک از رفتارهایش باعث میشه که شما اینطور فکر کنید؟ یا شاید فقط فکر شماست که بر این باور است.
پس دوست عزیز من میدونم که اولش براتون سخت خواهد بود ولی هر دفعه که این افکار و رفتار میخواهد که سراغتون بیاید کمی مکث کنید و این ها را با خودتون مرور کنید به این سوال ها پاسخ بدین و بعد ببینید که این رفتار و افکار شما چه تاثیری بر روی روابطتان گذاشته و خواهد گذاشت.
مسلما شما هم اگر کسی به صورت انحصاری میخواست فقط با شما باشه و تحت کنتر قرار میگرفتین و بد اخلاقی میدیدین ،خسته میشدین و واکنشی از خودتون نشون میدادین. با ادامه این کار شما و رابطتون آسیب خواهین دید.
برای خودتون وقت بگذارید، وقتی که بدون حضور همسرتون باشد، یک زمان و یک بخش جدا از همسر و بدون وابستگی به همسر بگذارید. ورزش کنید، با دوستان و خانواده وقت بگذرانید و به علایقی که دارین برسید. هر آنچه که شما را از شر اون افکار و رفتار ها دور بکنه .
زندگی مشترک از دو نفری تشکیل شده که قبل از ازدواج زندگی مستقلی از هم داشته اند. با ازدواج دو نفر در کنار اون استقلال زندگی مشترکی هم بر اساس علاقه و موارد دیگر شکل میگیرد ولی بهتر است همیشه این رو در نظر بگیریم که هر کدام از ما هم استقلال و زمانی را برای خودمان میخواهیم وگرنه با هم بودن همیشه باعث لطمه زدن به روابط و زندگیمان خاهد شد و بعد از مدتی احساس خفگی خواهیم کرد.
پیشنهاد میدم که کتاب هایی در زمینه "تحلیل رفتار متقابل" ، "کودک درون" و "بالغ" مطالعه کنید.
موفق و در آرامش باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید