سلام دوست عزیز
قطعا همچین شرایطی برای هر مادر و پدری سخت و خسته کننده است. همونطوری که خودتون اشاره کردین هر چیزی رو که در خواست کرده بهش دادین و دخترتون به راحتی متوجه شده که تمام مرکز توجه و قدرت رو در دست داره واگر هم خواسته اش بر آورده نشه با گریه بالاخره به دست میاره در واقع شما به عنوان والدین قدرت و جایگاهتون رو از دست دادین. اول باید بپذیرین که شما با رفتار های خودتون به کودکتون این رو آموزش دادین و نکته مثبت و روشن قضیه این است که خودتون هم می تونید همین رفتارها را از تغییر بدین و رفتار مثبتی رو جایگزین کنید ولی با تمرین و ممارست.قبل از هر چیزی مهم ترین کاری که باید انجام بدین این است که بررسی کنید که این رفتار ها در چه مواقعی از کودکتون سر میزنه،در کجاها؟مثلا فقط در خانه و در حضور افراد آشنا یا در عموم هم همینطور است؟ و شما در مقابل چه واکنشی نشان میدین.
1- وقتی این موقعیت ناراحت کننده پیش اومد سعی کنید احساسات و هیجانات خودتون رو کنترل کنید درغیراین صورت کنترل اوضاع و شرایط رو هم از دست میدین و احتمال اینکه همون رفتار های قبلی رو داشته باشین بسیار زیاده.
2- به کودکتون یاد بدین که برای بیان چیزی که میخواهد به جای گریه از حرف زدن استفاده کنه یا از کلمات. وقتی گریه میکند با آرامش برایش توضیح بدین که من با گریه نمی فهمم که تو چی می خواهی یا ازش بپرسین که: "چی می خواهی؟" ، اینطوری حتی تشویقش هم میکنیم که چیزی که می خواهد رو بیان کنه(به جای گریه) البته باید آرامش داشته باشین و مصرانه پیگیر بیان خواسته اش باشین.
3- سعی کنید از شرایط و موقعیت هایی که این رفتار رو در کوکتان به وجود میاره یا تشدید میکنه دوری کنید.
4- در تمامی این آموزش ها و تربیت کودکتان و تصمیم گیری ها قاطع باشین و سر حرفتان بایستید و این روش باید مداومت داشته باشد تا تاثیر داشته باشد.پس زود خسته نشوید و کوتاه نیایید.
5- توضیح بدهید و ارتباط درست برقرار کنید.
همیشه سعی کنید با رفتاری درست و کلامی صحیح برای کوکتان توضیح دهید که چرا نمی توانند چیزی را داشته باشند و یا ....و نشان دهید و بیان کنید که ناراحتی او را درک می کنید اما بنا به این دلایل...نمی شود.این کار بهتر است همان موقع انجام شود حتی اگر در محل عمومی هستید او را به یک کناری بکشید و این کار را انجام دهید.
6- سعی کنید روابط خود را با او بهتر کنید و توجه لازم و زمان کافی را با او بگذرانید.
7- با اطرافیانی که زمان زیادی با کودک شما میگذرانند مثل مادر بزرگ پدربزرگ صحبت کنید و روند تربیتی خود را برایشان توضیح بدین تا خللی ایجاد نشه در این کار.
8- هر از چند گاهی هم برای رفتار های خوب به کودکتان جایزه بدهید و تشویقش کنید. باید متوجه باشد که به خاطر رفتار درستش تشویق شده، همیشه هم خواسته هایش نادیده گرفته نمیشود،دوست داشتنش بی قید و شرط است و صرفا هر دفعه هم که رفتار خوبی داشته باشد تشویق نمی شود و این وجود او است که ارزشمند است.
جای نگرانی وجود ندارد فعلا چون کودک شما کم سن و سال است ومی توان رفتار درست را جایگزین قرار داد به جای چیزی را که به اشتباه یاد گرفته. کودک شما یاد گرفته که تنها ابزار ارتباط گریه کردن است.در انجام رفتار ها بالا فقط باید صبر و حوصله داشته باشید.
موفق باشید.
قطعا همچین شرایطی برای هر مادر و پدری سخت و خسته کننده است. همونطوری که خودتون اشاره کردین هر چیزی رو که در خواست کرده بهش دادین و دخترتون به راحتی متوجه شده که تمام مرکز توجه و قدرت رو در دست داره واگر هم خواسته اش بر آورده نشه با گریه بالاخره به دست میاره در واقع شما به عنوان والدین قدرت و جایگاهتون رو از دست دادین. اول باید بپذیرین که شما با رفتار های خودتون به کودکتون این رو آموزش دادین و نکته مثبت و روشن قضیه این است که خودتون هم می تونید همین رفتارها را از تغییر بدین و رفتار مثبتی رو جایگزین کنید ولی با تمرین و ممارست.قبل از هر چیزی مهم ترین کاری که باید انجام بدین این است که بررسی کنید که این رفتار ها در چه مواقعی از کودکتون سر میزنه،در کجاها؟مثلا فقط در خانه و در حضور افراد آشنا یا در عموم هم همینطور است؟ و شما در مقابل چه واکنشی نشان میدین.
1- وقتی این موقعیت ناراحت کننده پیش اومد سعی کنید احساسات و هیجانات خودتون رو کنترل کنید درغیراین صورت کنترل اوضاع و شرایط رو هم از دست میدین و احتمال اینکه همون رفتار های قبلی رو داشته باشین بسیار زیاده.
2- به کودکتون یاد بدین که برای بیان چیزی که میخواهد به جای گریه از حرف زدن استفاده کنه یا از کلمات. وقتی گریه میکند با آرامش برایش توضیح بدین که من با گریه نمی فهمم که تو چی می خواهی یا ازش بپرسین که: "چی می خواهی؟" ، اینطوری حتی تشویقش هم میکنیم که چیزی که می خواهد رو بیان کنه(به جای گریه) البته باید آرامش داشته باشین و مصرانه پیگیر بیان خواسته اش باشین.
3- سعی کنید از شرایط و موقعیت هایی که این رفتار رو در کوکتان به وجود میاره یا تشدید میکنه دوری کنید.
4- در تمامی این آموزش ها و تربیت کودکتان و تصمیم گیری ها قاطع باشین و سر حرفتان بایستید و این روش باید مداومت داشته باشد تا تاثیر داشته باشد.پس زود خسته نشوید و کوتاه نیایید.
5- توضیح بدهید و ارتباط درست برقرار کنید.
همیشه سعی کنید با رفتاری درست و کلامی صحیح برای کوکتان توضیح دهید که چرا نمی توانند چیزی را داشته باشند و یا ....و نشان دهید و بیان کنید که ناراحتی او را درک می کنید اما بنا به این دلایل...نمی شود.این کار بهتر است همان موقع انجام شود حتی اگر در محل عمومی هستید او را به یک کناری بکشید و این کار را انجام دهید.
6- سعی کنید روابط خود را با او بهتر کنید و توجه لازم و زمان کافی را با او بگذرانید.
7- با اطرافیانی که زمان زیادی با کودک شما میگذرانند مثل مادر بزرگ پدربزرگ صحبت کنید و روند تربیتی خود را برایشان توضیح بدین تا خللی ایجاد نشه در این کار.
8- هر از چند گاهی هم برای رفتار های خوب به کودکتان جایزه بدهید و تشویقش کنید. باید متوجه باشد که به خاطر رفتار درستش تشویق شده، همیشه هم خواسته هایش نادیده گرفته نمیشود،دوست داشتنش بی قید و شرط است و صرفا هر دفعه هم که رفتار خوبی داشته باشد تشویق نمی شود و این وجود او است که ارزشمند است.
جای نگرانی وجود ندارد فعلا چون کودک شما کم سن و سال است ومی توان رفتار درست را جایگزین قرار داد به جای چیزی را که به اشتباه یاد گرفته. کودک شما یاد گرفته که تنها ابزار ارتباط گریه کردن است.در انجام رفتار ها بالا فقط باید صبر و حوصله داشته باشید.
موفق باشید.
تجربه شما
-
ابزارهای بارداری و بانک ها
-
محاسبه زمان زایمان تاریخ احتمالی زایمان به صورت طبیعی
-
جستجو دارو آشنایی باخانواده داروه ها و خواص و عوارض آنها
-
جستجوی نام انتخاب نام نوزاد شیرین ترین دغدغه پدر و مادر
-
میزان کالری مورد نیاز دانستن میزان کالری مناسب برای بدنی سالم
-
پیش بینی قد کودک شروع رشد قدی جنین تا بلوغ و تاثیر قد والدین بر آن
-
شاخص توده بدنی شناخت محدوده وزنی هر فرد
-
پیش بینی رنگ چشم تاثیر ژنتیک رنگ چشم والدین بر نوزاد
با تشکر از شما و توضیحات عالیتون باید بگم که دخترم اول خواستش رو میگه چندبار ولی از اونجایی که منطقی نیست یا بهش آسیب میزنه یا هر دلیلی مخالفت میکنیم بعدش شروع به گریه ها و جیغ های طولانی میکنه و در مورد کارای معمولی مقاومت میکنه مثل پوشکشو عوض کردن لباس عوض کردن موهاشو شونه کردن یا بستن و .... .این رفتارهارو همیشه داره ولی تو خونه و کنار افراد آشنا بیشتر
سلام دوست عزیز
بله با توجه به اینکه برای مدتی خواسته هاش بر آورده میشده و الان لزوما اینطور نیست طبیعیه که از خودش واکنش هایی نشون بده. قبلا وقتی که کوچک تر بوده راه ارتباطیش گریه بوده و با همین طریق شما متوجه نیاز هاش می شدین و الان هم از همین راه استفاده میکنه چون راهی دیگه رو بنا به سنش بلد نیست و این هم طبیعیه. پس شما باید بهش یاد بدین با رفتار هاتون. اینکه در جمع آشنا بیشتر این کار رو میکنه علتش این می تونه باشه که می تونه پیش بینی بکنه که هر کسی الان چه رفتاری میکنه. شما کمی باید صبر و حوصله به خرج بدین و هر وقت شروع کرد به خواستن چیزی از شما چه بله و چه نه برایش توضیح بدین. کودکان تا قبل از نوجوانی با امر پدر و مادر با مهربانی و توضیح تربیت پذیریشون به بهترین شکل صورت می گیره. پس کودک شما باید جایگاه و نقش شما و خودش رو متوجه بشه. با کمی صبر همه چیز بهتر میشه.