کتک زدن همسر به دلیل گریه کودک

درود بر شما

عزیزم شما یکی از دشوارترین  و به یاد موندنی‌ترین مراحل مادر بودن‌ رو طی می‌کنید و همین استقامت زیبا و صبر دوست‌ داشتنی مادر رو به فرشته‌ای فراتر از بقیه موجودات تبدیل می‌کنه،

گفتید که با مشورت پزشکتون این‌ کارو انجام دادید پس انتظار میره که به شیوه درست و تدریجی انجام شده باشه و کودک نازنین با کمترین مشقت این دوره‌ رو پیش ببره

هر چند در این شرایط تلاش مادر به تنهایی کافی نیست و کمک و همکاری اطرافیان و خصوصا پدر اهمیت زیادی داره، اما نقش شما به عنوان مادر بسیار پر رنگ‌تر و پر اهمیت‌تره،

بنابراین ازتون می‌خوام که الان فقط تمرکزتون روی موضوع اصلی که همون کودکتون هست، باشه در این شرایط باید فضای خونه برای کودک آروم باشه

نگفتید که همسرتون معمولا پرخاشگری دارند یا این مسئله موجب پرخاشگری شده؟ امیدوارم که ایشون‌ رو هم در جریان شیرگیری قرار داده باشید، اما به هر حال با همسرتون توی ساعاتی از روز که فرصت خوبی هست و کودک شما خواب هست در مورد نیاز به آرامش و حساسیت موضوع فعلی صحبت کنید و مسائل جانبی‌ رو به بعد موکول کنید، با آرامش متقاعدش کنید که الان فضای خونه به هیچ وجه نباید متشنج باشه و بعد در فرصت مناسب بهتره که با مشاور در تماس باشید، خود شما بیش از قبل به کودکتون محبت نشون بدید در آغوشش بگیرید و نوازشش کنید خیلی بیشتر از قبل و یادتون باشه آرامش شما به کودکتون امنیت خاطر میده

کودک‌ رو کاملا سیر بخوابونید و حتی برای شب هم خوراکی‌ های متنوع در نظر بگیرید،تا می‌تونید سرگرمش کنید و باهاش بازی کنید...

امیدوارم این مراحل سخت‌ رو با درایت و تلاش مادرانه پشت‌ سر بذارید..

آرزوی سلامتی برای شما