بداخلاقی و قهر کردن مداوم همسر

باسلام وقت بخیر

خانم رقیه ولی قیداری در رابطه با سوال قبلی (23 سالمه شوهرم 28 خانه دارم هفت ساله ازدواج کردم یک پسر دوساله دارم با شوهرم زیاد اختلاف داریم یک ماه آشتی یک ماه قهر شوهر مثل زنا قهر میکنه مثل زنا حرف میچینه کنار هم تا کام زندگی تلخ بشه اصلا هر محبتی میکنم به چشم نمیاد بعد از هر بار دعوا و قهر منم که منت کشی و ناز میکشم جای مرد و زن تو خونه ما عوض شده تا به آقا میگی بالا چشمت ابرو دعوا میکنه بددهنی میکنه کتک کاری میکنه دیگه خسته شدم میشینیم راجب مشکلات حرف بزنیم میگه نه دیگه نمیشه برو خونه بابات امروز خسته شدم بهش گفتم طلاق میخوام گفت برو دادگاه منم میام اما از ته دلم نگفتم از بعد طلاق خیلی میترسم هر چند الانم زندگیم خوب نیست انگار دارم با دیوار زندگی میکنم توو این هفت سال یه بارم بهم نگفته دوستم داره یا ابراز علاقه کنه خسته ام دیگه اما نمیدونم چیکار کنم میترسم بعد طلاق پشیمون بشم انگار به یکی احتیاج دارم راهنمایی کنه حمایت خانواده رو هم ندارم امروز بهش پیام دادم شنبه بعدازظهر میرم پیش وکیل واسه طلاق گفت هر جور راحتی نمیدونم چه کنم تو رو خدا کمکم کنید چند بار رفتم پیش مشاور اما شوهرم نمیره نمیدونم دیگه واسه زندگیم چطوری تلاش کنم) که پرسیده بودم چند سوال پرسیدن در رابطه با همسرم و خودم

همسرم 28سالشه هشت تا بچه اند همسرم آخرین بچه است. 6 تا خواهر داره یک برادر.  وقتی 6 سالش بوده پدرش فوت کرده بچه لوسی هم نیست چون از  9سالگی کار کرده هم درس خونده شرایط مالی خانواده شان هم متوسط هست

بعضی وقتا به خانواده اش کمک مالی هم میکنه منم مخالفتی ندارم چون خودم چیزی تو زندگیم کم ندارم مخالفت کنم خودمم به همسرم تاکید میکنم که حمایت کنه اما همسرم بخاطر اخلاقش بد برداشت میکنه میگه چون میدونی بگی نگی کمک میکنم میگی وقتی چیزی نمیگم میگه حسودی میکنه خودمم موندم چه کار کنم.....

گفته بودین شاید مدل تربیتی شون این طوریه نمیدونم شاید آخه مادرشوهرم زود قهر میکنه و دعوا راه میندازه شاید الگو پذیری این طوری بوده

درباره خودم پرسیده بودین

خودمم که 23سالمه یه خانواده متوسط بزرگ شدم یه خانواده سخت گیر از لحاظ حجاب و دنیای رسانه تا ازدواج نکرده بودم از حق داشتن گوشی و کامپیوتر محروم بودم نداشتم هیچ کدوم رو پدر و مادرم مخالف بودم با این جور ابزارها. نه اینکه مذهبی باشن ها نه اصلا هم نیستن با حرف مردم زندگی میکنن . پدر و مادر هم زیاد صمیمی نیستم چون تو ازدواجم کاملا سنتی بود و خانواده ام تصمیم گرفتن برای ازدواج کاملا مخالف بودم اما چون نتونستم با پدر و مادرم مخالفت کنم مادرم عقیده داره برای دختر باید پدر و مادر تصمیم بگیرن بچه خودش عقلش نمیرسه برای همین با خانواده ام سردم و زیاد رفت و آمد نمیکنم تو 16سالگی ازدواج کردم بعد از ازدواج با حمایت همسرم ادامه تحصیل دادم الان دانشجوی  کارشناسی پرستاری ام همه چیز که بخوام همسرم فراهم میکنه اما سر کوفت هم میزنه قهر که جای خود داره میگه خونه بابات بلد نبودی کامپیوتر چیه الان بهترین سیستم در اختیارت از صدقه سر من آدم شدی من آدمت کردم همه زندگیت رو مدیون منی من به اینجا رسوندمت هر روز باید تشکر کنی از من آنقدر دیگه گفته که از زندگی متنفر شدم اون از زندگی مجردیم که به همه چیز با حسرت نگاه میکردم اما الان که دارم ازشون متنفرم حتی طرفشون نمیرم

پرسیده بودین همسرم اطلاع داره که پیش مشاور میرم یا نه بله کاملا در جریانه بهش گفتم میخوام تلاش کنم زندگیمون خوب بشه رابطه مون بهتر بشه میگه خوبه برو خودتو درست کن وقتی بهش میگم مشاور گفته تو هم باید بیای باهات حرف بزنه میگه نه نیازی نیست من بهتر از مشاور میدونم نمیخواد یه زن بهم درس زندگی بده کلا عقایدش سنتیه مثل مردهای 60 یا 70 ساله رفتار میکنه نمیدونم اطلاعاتی که دادم چقدر خوب بوده امیدوارم کمکم کنید ممنونم .