خشم و نفرت از مادرم

باسلام 

دوست عزيز در وهله اول بايد خشم شما ريشه يابی بشه تا متوجه بشيد منشا خشمتون چيه ؟چون گاهی اوقات متوجه نميشيم كه هيجاناتمون از كجا نشات ميگيره به تمام اطرافيانمون اين هيجان (خشم )رو تعميم ميديم .بهتون پيشنهاد ميكنم حتما به يک روانشناس مراجعه كنيد ودر مورد اين مساله باهاشون صحبت كنيد ،صحبت كردن در مورد حس هاتون ازشدت اونها كم ميكنه وخود صحبت كردن خاصيت درمانی داره .

وديگه اينكه به اين فكر كنيد كه آيا اين خشم كمکی هم به شما وحل مساله تون ميكنه مسلما نه !پس سعی نكنيد بدون همراهی يک متخصص به خشمتون بپردازيد چرا كه باعث افزايش اون ميشيد و احتمالا اگر متناسب با اين خشم رفتاری هم ازتون سر بزنه دچار احساس گناه ميشيد و دوباره به حجم اين خشم افزوده ميشه وهمينطور اين چرخه معيوب ادامه پيدا ميكنه متاسفانه بايد بگم كه در ابتدا افراد خشم رو تجربه ميكنن بعد از مدتی خشم تبديل به غم و بعد از اون افسردگی خواهد آمد پس لطفا تا هنوز در ابتدای اين زنجيره هستيد با يک متخصص همراه بشيد تا بااستفاده ازتشخيص صحيح راهكار مناسب رو درپيش بگيريد.درنهايت بصورت كلی يک راهكار موثر برای مديريت خشم گفتگو و مذاكره مفيد است سعی كنيد با مهارت گفتگو و مذاكره به خشمتون فائق بياييد واگر احساس ميكنيد ممكنه اونقدر حجم خشم شما زياد باشه كه به طرف مقابل آسيب ميزنه از تكنيک "صندلی خالی" استفاده كنيد به اين ترتيب كه يک صندلی خالی روبروی خودتون قرار بديد و تصور كنيد فردی كه از اون خشمگين هستيد روی اون صندلی هست بدون سانسور كردن هراونچه خشم داريد رو بهش منتقل كنيد و راجع به خشم هاتون هيجانات منفی كه داريد دلخوری ها و... باطرف مقابل فرضی صحبت كنيد اين تكنيک كمک ميكنه از شدت وحدت خشم شما كاسته بشه .موفق باشيد.