سلام دوست عزیزم
نمیدونم چطور مطلع شدید که جاریتون در غیاب شما حرفهای نابهجا میزنن و چطور این مساله رو باور کردید در حالی که همسرتون باور نکردن. در هر صورت، اگر بخواهیم به خاطر هر مسالهای که باهاش در زندگی برخورد میکنیم، با یک عده قطع رابطه کنیم، محکوم به تنهایی خواهیم بود. ضمن اینکه رکگویی و صراحت، به معنای رفتار تند نیست. گاهی لازم هست که همهی ما برخی رفتارها و حرکات اطرافیانمون رو نادیده بگیریم، بعضی حرفهای ناخوشایند دیگران رو نشنیده بگیریم و زمانی هم لازم هست که شفاف و واضح حرف بزنیم و نظر و درخواستمون رو مطرح کنیم تا دیگران متوجه منظور ما بشن.
بنابراین اگر نظرتون این هست که رکگویی و صراحت و رفتار شما برای دیگران آزاردهنده هست، میتونید در رفتارتون تجدید نظر کنید. و لطفا اگر کسی هست که دربارهی جاریتون پیش شما غیبت میکنه، به طور غیر مستقیم متوجهش کنید که دیگه مایل به شنیدن دربارهی دورویی جاریتون نیستید. مثلا حرف رو عوض کنید. و اگر ایشون اصرار داشتن حتما به شما اطلاعات بدن، بگید همهی آدما بدی دارن، خوبی هم دارن. من ترجیح میدم روی خوبی دیگران تمرکز کنم. جاریم هم اگر با من صحبتی داشته باشه میتونه به خودم بگه. دلیلی نداره پشت سرم حرف بزنه.
و در صورت امکان، رابطهتون رو با جاریتون بهبود ببخشید. شاید ایشون شناخت کاملی از شما ندارن که پشت سر شما حرفهای اشتباه میزنن. شاید هم کلا ماجرا اینطور که به گوش شما رسیده، نباشه.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید