سلام
اولا ممکن است واقعا قصد جدایی داشته اند اما بعدا پشیمان شدند.
دوما شما به آینده خودتان و فرزندتان هم فکر کنید.
اینکه فرزند شما به پدر و مادر نیاز دارد.
گاهی برای انسان ناخواسته شرایطی پیش می آید که تحمل آن واقعا سخت است. اما باید واقع بینانه راه را انتخاب کرد.
نتیجه صبر واقعا شیرین است.
اگر همسر شما حق و حقوق شما را بجا می آورد و می پردازد، به هیچ چیز دیگر فکر نکنید.
اگر هم حق شما را نمی پردازد یا کم محبتی می کند، با گفتگو و مشاوره آن را حل کنید.
اما هرگز به جدایی یا ترک خانه یا راه ندادن همسر فکر نکنید.
هیچ کدام از این راهها برای شما فرجام خوبی نمی آورد.
اگر شما او را به منزل راه ندهید ایشان را از بعضی حقوقش محروم کرده اید. محروم کردن دیگران از حقشان گناه دارد. همچنین فرزندتان را از نعمت پدر محروم کرده اید.
اگر نزد خانواده خود بروید باز هم همین مشکلات را خواهید داشت ضمن اینکه خانواده هرگز برای شما مثل همسر نمی شوند و در این صورت نفقه هم بر عهده همسرتان نیست.
جدایی هم که مشکلات خاص خود را دارد.
به خدا توکل کنید و صبر کنید. قرآن بخوانید و توسل به اهل بیت به خصوص آقا امام زمان داشته باشید.
هرچیزی در این قضیه شما را بیشتر ناراحت می کند از آن دوری کنید مثلا موبایل همسرتان را چک نکنید. چون خود این پیام ها شما را بیشتر ناراحت می کند.
شما به فکر خوشبخت کردن خود و فرزندتان باشید.
موفق و موید باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید