عصبانیت کودک 2 و نیم ساله

با عرض سلام خدمت شما مادر عزیز

برای مرتفع کردن این مشکل، نیاز به اطلاعات بیشتر و دقیقتر در مورد شرح حال فرزند شما، شیوه های تشویق و تنبیه، شیوه های شکل دهی و تغییر رفتار شما و همسرتان و ... است.

رفتار کودکان در خلا شکل نمی گیرد و در پاسخ به رفتار، الگوهای تربیتی و به طور کلی محیط اطرافش بروز داده می شود.

 به طور کلی علل پرخاشگری در کودکان به شرح زیر می باشد:

الگوپذیری کودکان از والدین

یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند. چنانچه پدر یا مادری خلق و خویی عصبانی و پرخاشگر داشته باشند، مسلماً فرزندشان نیز پرخاشگر خواهد شد. این رفتار توسط کودک یاد گرفته می شود. از آنجا که کودکان با والدین همانند سازی می کنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فرا گرفته می شود. توضیح این که فرایند همانند سازی کاملاً ناخودآگاه صورت می پذیرد.

نکته دیگر این که حتماً لازم نیست والدین با خودِ کودک پرخاشگری کرده باشند؛ چنانچه او شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادربا افراد دیگر نیز باشد، این گونه رفتار را فرامی گیرد. بنابراین کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند.بر این نکته می توان تأکید کرد که کودکان با چشمان خود می آموزند؛ یعنی آن چه را مشاهده می کنند، یاد می گیرند؛ حتی اگر آن رفتار به طور مستقیم در مورد خود آنها صورت نگیرد.

کودکان ناکام پرخاشگر می شوند

ناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می زند پرخاشگری است.

اضطراب و پرخاشگری

کودکان مضطرب نمی توانند کودکان آرامی باشند. آنها رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می دهند؛ البته بلافاصله پشیمان می شوند و از والدین خود عذرخواهی می کنند. اگر از کودک مضطرب بپرسیم که چرا پرخاش می کنی و عصبانی هستی؛ خواهد گفت نمی دانم.؛ یا خواهد گفت دست خودم نیست.

پرخاشگری، نشانه ای از تضادهای درونی

گاهی کودکان در دوگانگی و تضادهای درونی قرار می گیرند. یا بهتر بگوییم، گاهی بر سر دو راهی هایی گیر می کنند و نمی دانند کدام راه را انتخاب کنند؛ و این حالت آنها را دچار تعارض، اضطراب و خشم می کند. مثلاً کودکی که دوست دارد نزد مادرش در منزل بماند و از طرفی وقتی می بیند تمام کودکان به مدرسه می روند، همزمان تمایل به مدرسه رفتن نیز دارد، دچار دوگانگی می شود. به کودکان خود کمک کنیم که در دو راهی های زندگی، مدتی طولانی قرار نگیرند. آنها بایستی به سرعت و با دقت درست ترین کار را انجام دهند.

پرخاشگری و افسردگی

پرخاشگری و کج خلقی در کودکان چنانچه با علامت های دیگر همراه باشد، می تواند نشانه ای از افسردگی باشد که در این صورت لازم است شرایط زندگی کودک تمام و کمال مورد بررسی قرار گیرد.

پرخاشگری؛ بیماری ها؛ مصرف دارو

بعضی از بیماری ها به مصرف دارو نیاز دارد و ممکن است از عوارض جانبی داروها کج خلقی و رفتارهایی باشد که خشونت را برمی انگیزند.

درمان پرخاشگری در کودکان ( با کودکان پرخاشگر چگونه رفتار کنیم )

برای درمان پرخاشگری در کودکان اولین گام این است که نوع پرخاشگری آنها و علت آن را براساس توضیحاتی که ارائه شد شناسایی کنیم؛ و پرخاشگری را به صورت موردی برطرف نماییم.

در مورد کودک پرخاشگری که الگو پذیری عامل این گونه رفتار او بوده، باید روی الگوی کودک کار کرد و راه های دیگری جز پرخاشگری را به آن الگو آموخت.

اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد، بایستی کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی کمک کنید. در مواردی که علت پرخاشگری اضطراب است، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شویم

ورزش کردن برای این کودکان بسیار مؤثر است و باعث تخلیه هیجانی می شود

در کشمکش های درونی بایستی کودک را از حالت دوگانگی خارج ساخت. کمک به کودکان در تصمیم گیری، باعث می شود که بیاموزند به حالت های دوگانه درونی خود پایان بخشند.

والدین به هیچ وجه نباید رفتار خشونت آمیز فرزندان خود را تقویت نمایند این امر سبب می گردد کودکان از این رفتار هیجانی استفاده نمایند و در بسیاری از مواقع و برای دستیابی به اهداف خود به آن متوسل شوند.

والدین همواره باید مراقب رفتار خود باشند و هیجان خشم خود را کنترل نمایند زیرا بروز نامناسب خشم از سوی والدین سبب ایجاد یادگیری مشاهده ای شده و کودکان از این رفتار الگو برداری می نمایند.

والدین باید برخی از آموزش ها را در زمینه کنترل خشم به فرزندان خود آموزش دهند از جمله این راه کار ها تنفس عمیق، تر ک محیط است.

والدین باید به فرزندان خود مهارت گفتگو را بیاموزند و این امر را به آنها آموزش دهند که خشم و عصبانیت نه تنها آنها را به خواسته های خود نزدیک نمی کند بلکه آنها را از خواسته هایشان دور می نماید.

والدین باید این امر را در نظر داشته باشند گاهی علت عصبانیت و خشم کودک مولفه دیگری است مثل اضطراب یا استرس در این گونه موارد والدین باید تلاش نمایند که مولفه اضطراب زا را شناسایی نمایند و در صدد رفع آن اقداماتی انجام دهند.

والدین باید این نکته را در نظر داشته باشند که بهترین راه برای از بین بردن خشم کودک در هنگام عصبانیت بی توجهی به آن است والدین باید از تنبیه بدنی و کلامی استفاده دوری کنند.

والدین باید هنگامی که کودک آنها از چیزی رنجیده است و تحریک پذیری بالایی دارد با کودک رفتار صمیمانه داشته باشند و کمک نمایند کودک خود را آرام سازد و به او پیشنهاداتی ارائه دهند.

والدین باید در هنگامی که کودک دچار هیجانات بسیار شدید شده است و رفتار های چون لگد پرانی و فریاد زدن انجام می دهد ازدید کودک دور شوند. البته والدین باید از لحاظ امنیت کودک اطمینان خاطر داشته باشند و مطمئن باشد که در اتاق یا هر مکان دیگری وسیله آسیب رسان به کودک وجود ندارد.

والدین باید در مواجهه با گله و شکایت کودک، پافشاری او بر یک امر به کودک فرصت دهند و کودک را ترغیب نمایند که در مورد مشکل خود صحبت نماید.

والدین باید همواره حامی کودک باشند و در مواقعی که کودک حالات و هیجاناتی چون احساس گناه و شرم  را تجربه کرد به کودک دلداری دهند.

والدین به هیچ وجه نباید در مواجهه با حالات هیجانی منفی کودک رفتار های تندی داشته باشند. والدین باید از این جریان آگاه باشند که هیجانات منفی بخشی جدایی نا پذیر از هر انسان است و ممکن است کودکان به علت عدم آگاهی کامل ممکن است این رفتار را به شکل نا مناسب انجام دهند و این وظیفه والدین است که با بردباری، توانایی تنظیم درست هیجانات را در کودک ایجاد نمایند.

کتاب های نشر صابرین، برای سنین مختلف به تفکیک وجود دارد. با استفاده از انیمیشن و کتاب های قصه به تصحیح رفتار فرزندتان بپردازید.

در صورت نتیجه نگرفتن، حتما به روانشناس مراجعه نمایید.
با ارزوی موفقیت برای شما